Цветочки - Александр Новиков

Она цветочки продавала —

Простые радости земли.

А жизнь моя была — букет из серых дней.

Тянуло, как из поддувала

Меня на подвиги мои,

И повстречались как-то раз глазами с ней.

В душе шипели будто кобры

Денечки прежние мои,

Я покупал ее цветы и говорил,

Что я в душе разбойник добрый,

И что течет в моей крови

Огонь красивей тех цветов, что подарил.

Припев:

Я ваше одиночество

Попробую убить,

Мне с вами вечер хочется побыть.

Я отступать бессилен,

Пойдемте обнявшись —

Букета нет красивее, чем жизнь.

Ах, эта жизнь — как книга с полки,

В которой вырваны всегда

Страницы глупостей больших и темных дел.

Их не выводят, как наколки

И не теряют, как года,

И как по-новой не пиши — слова не те.

Припев:

Я ваше одиночество

Попробую убить,

Мне с вами вечер хочется побыть.

Я отступать бессилен,

Пойдемте обнявшись —

Букета нет красивее, чем жизнь.

Я говорил ей это с чувством,

Хоть по долгам не заплатил,

Что жизнь выходит напрямки, и — хорошо.

И только дождь урчал о грустном,

Когда в него я уходил.

А утром лязгнули замки, и срок пошел.

Припев:

Я ваше одиночество

Попробую убить,

Мне с вами вечер хочется побыть.

Я отступать бессилен,

Пойдемте обнявшись —

Букета нет красивее, чем жизнь.

Ze verkocht bloemen

De eenvoudige geneugten van de aarde.

En mijn leven bestond uit een aantal grijze dagen.

Het trok als uit een blazer

mij tot mijn heldendaden,

En een keer ontmoette haar ogen.

In de ziel siste als cobra's

Mijn oude geld

Ik kocht bloemen voor haar en zei:

Dat ik een goede rover in mijn ziel ben,

En wat stroomt er in mijn bloed

Het vuur is mooier dan de bloemen die gaven.

Refrein:

Ik ben jouw eenzaamheid

Ik zal proberen te doden

Ik wil de avond met je doorbrengen.

Ik ben machteloos om me terug te trekken

Laten we knuffelen -

Er is geen mooier boeket dan het leven.

Ach, dit leven is als een boek van een plank,

Waarin ze altijd worden uitgescheurd

Pagina's vol onzin van grote en duistere daden.

Ze worden er niet uitgehaald zoals tatoeages

En niet verliezen als jaren

En schrijf niet op een nieuwe manier - de woorden zijn niet hetzelfde.

Refrein:

Ik ben jouw eenzaamheid

Ik zal proberen te doden

Ik wil de avond met je doorbrengen.

Ik ben machteloos om me terug te trekken

Laten we knuffelen -

Er is geen mooier boeket dan het leven.

Ik vertelde haar dit met gevoel,

Ook al heb ik mijn schulden niet betaald,

Dat leven gaat rechtdoor, en dat is goed.

En alleen de regen rommelde over verdriet,

Toen ik erin ging.

En 's morgens klapten de sloten, en de tijd is verstreken.

Refrein:

Ik ben jouw eenzaamheid

Ik zal proberen te doden

Ik wil de avond met je doorbrengen.

Ik ben machteloos om me terug te trekken

Laten we knuffelen -

Er is geen mooier boeket dan het leven.