Товарищ Генеральный Секретарь!.. - Александр Новиков

Товарищ Генеральный секретарь!

Еще витает дух почивших в бозе.

По правую от вас еще — главарь,

По левую, чуть сзади — мафиози.

Очки сверкают за спиной у вас,

Не круглые, но все-таки зловещи,

Готовые в два счета, хоть сейчас,

Как только им хоть чуточку проблещет.

Ветви поздно выряживать почками —

Это древо прогнило в корню.

Зря пытаетесь язвы — цветочками,

Поливая три раза на дню.

Я помню прозорливейших отцов,

С историей играющих, как с сучкой.

И каждый начинал в конце концов

Не здесь, так там опутывать колючкой.

Как мог он ошибиться и сглупить?

Он завещал нам верить этим шляпам.

Как страшно, что могло бы так не быть

И подыхать пришлось мне с тем же кляпом.

Пересылки, остроги и лобники

Есть на выбор любых величин.

Все мы в этой стране уголовники,

Всех судить нас за то, что молчим!

Я думаю, коль я еще живу.

Вдвойне, когда меня на рифы тащит.

Я далеко глядеть вас не прошу,

Но я прошу: оглядывайтесь чаще.

Благой порыв дать волю всем парам

Не означает скорый выход в море.

Я вас прошу не строить дальше храм,

Где кость на кость на кровяном растворе.

Бросьте в печь оловянным солдатиком,

Если в чем-то не прав я насчет:

Волю дать мужикам бородатеньким,

Остальное само нарастет.

Где совесть не в чести и не у дел,

Ждет роба или пуля менестреля.

Я тоже, разумеется, сидел,

Спасибо, не повешен, не расстрелян.

Но большего поставить на алтарь,

На жертвенник кровавый я бессилен.

Товарищ Генеральный секретарь,

Во имя бога, бога и России!

На струне перетянутой держится

И вопит Вам со всех колокольнь

Несказанная боль Самодержца

И анафемы Тихона боль!

Kameraad secretaris-generaal!

De geest van de doden zweeft nog steeds in de Bose.

Rechts van je is nog steeds de leider,

Aan de linkerkant, een beetje achter - de maffia.

Glazen fonkelen achter je,

Niet rond, maar toch sinister,

Klaar in een mum van tijd, ook nu,

Zodra ze een beetje sprankelen.

Het is te laat om de takken met knoppen te knippen -

Deze boom is aan de wortel verrot.

Tevergeefs probeer je zweren - bloemen,

Drie keer per dag water geven.

Ik herinner me de meest scherpzinnige vaders,

Met de geschiedenis van de spelers, zoals bij een teef.

En uiteindelijk begon iedereen

Niet hier, dus daar om te verstrikken in een doorn.

Hoe kon hij een fout maken en dom zijn?

Hij heeft ons nagelaten deze hoeden te vertrouwen.

Wat vreselijk dat het niet zo kon zijn

En ik moest sterven met dezelfde grap.

Zendingen, gevangenissen en lobniks

Er is keuze uit elke maat.

We zijn allemaal criminelen in dit land,

Veroordeel ons allemaal omdat we zwijgen!

Ik denk, aangezien ik nog leef.

Dubbel zo als het me naar de riffen sleept.

Ik vraag je niet ver te zoeken,

Maar ik vraag: kijk vaker terug.

Een goede impuls om alle stellen de vrije loop te laten

Betekent niet een vroege uitgang naar de zee.

Ik vraag u de tempel niet verder te bouwen,

Waar zit bot voor bot in een bloedoplossing.

Gooi een tinnen soldaat in de oven,

Als ik het mis heb over iets:

Geef vrijheid aan bebaarde mannen,

De rest groeit gewoon.

Waar het geweten niet eervol en zonder werk is,

Wachten op een gewaad of een minstreelkogel.

Ik zat natuurlijk ook

Dank je, niet opgehangen, niet neergeschoten.

Maar zet meer op het altaar,

Ik ben machteloos op het bloedige altaar.

Kameraad secretaris-generaal,

In de naam van God, God en Rusland!

Het rust op een strak touwtje

En schreeuwt naar jou vanuit alle klokkentorens

De onuitsprekelijke pijn van de autocraat

En de vervloekte pijn van Tikhon!