Танец на парапете - Александр Новиков

Ночью мается причал при лунном свете

И руками трогая луну,

В дождь танцует девочка на парапете

И стреляют молнии в нее одну.

Бьет из неба звездный ток

И загорается вода…

Танцует девочка про то,

Что мне не скажет никогда.

Я ее люблю.

И наш роман не кончен,

Но ее ладони без тепла.

Нет, она ни в чем мне не призналась ночью,

Но протанцевала, как могла.

Вот, вот, вот зажгут восток

И тень исчезнет без следа…

Танцует девочка про то,

Что мне не скажет никогда.

Завтра поутру она исчезнет тихо,

Как печальный сон, как сладкий бред,

Выкрав у меня навек легко и лихо

Танец, ночь и белый парапет.

Это — завтра.

И — потом.

Ну, а сегодня — как звезда…

Танцует девочка про то,

Что мне не скажет никогда.

'S Nachts zwoegt de pier in het maanlicht

En de maan aanraken met je handen,

Een meisje danst op de borstwering in de regen

En de bliksem schiet alleen op haar af.

Een stellaire stroom klopt uit de lucht

En het water licht op...

Het meisje danst rond

Wat zal me nooit vertellen.

Ik hou van haar.

En onze romance is nog niet voorbij

Maar haar handpalmen zijn zonder warmte.

Nee, ze heeft me 's nachts niets bekend,

Maar ze danste zo goed ze kon.

Hier, hier, hier zullen ze het oosten verlichten

En de schaduw zal spoorloos verdwijnen...

Het meisje danst rond

Wat zal me nooit vertellen.

Morgenochtend zal ze stilletjes verdwijnen,

Als een droevige droom, als een zoet delirium,

Voor altijd gemakkelijk en beroemd van me gestolen

Dans, nacht en witte borstwering.

Dit is morgen.

En dan.

Nou, vandaag - als een ster ...

Het meisje danst rond

Wat zal me nooit vertellen.