Спой мне - Александр Новиков

Снова вечер искупался в свете фар,

Бросил сон и вышел в город до темна,

И открыл мне двери настежь в этот бар,

Где поёт красиво девочка одна.

С белой в черную ныряю полосу,

Как в осколки из разбившихся сердец,

Пусть меня сегодня ноги занесут

Как заносит всех билет в один конец.

В тишине, в которой шепот так гремел

И светило в нем не солнце, а луна,

Я и сам когда-то эти песни пел –

Их когда-то в слёзы слушала она.

В этот стог, в котором нет давно тепла,

Мне её не совратить, не окунуть.

Выжги, выжги, девочка, дотла,

Спой, и в сердце ты за неё побудь.

Спой мне, девочка, ласково –

Все твои песни – всласть.

И золотыми красками

Вечер собой укрась.

Чтобы бокал наполнить

В прежнем былом кураже,

Спой, чтобы мне напомнить

Точно такую же.

Weer zwom de avond in de koplampen,

Ik gaf de slaap op en ging voor het donker de stad in,

En opende de deuren wijd open voor mij in deze bar,

Waar een mooi meisje alleen zingt.

Ik duik van wit naar zwart gestreept,

Als stukjes gebroken harten

Laat mijn benen me vandaag dragen

Hoe het iedereen een enkeltje brengt.

In de stilte waarin het gefluister zo donderde

En het was niet de zon die erin scheen, maar de maan,

Ik heb zelf ooit deze liedjes gezongen -

Ze luisterde er ooit in tranen naar.

In deze stapel, waarin lange tijd geen warmte is,

Ik kan haar niet verleiden, dip haar niet.

Burn it out, burn it out, meisje, down

Zing, en in je hart blijf je voor haar.

Zing voor me, meisje, liefdevol -

Al je liedjes zijn goed.

En gouden kleuren

Versier je avond.

Om een ​​glas te vullen

In de voormalige voormalige moed,

Zing om me eraan te herinneren

Precies hetzelfde.