Соломенный шалаш - Александр Новиков

Я сигналю под окном твоим —

В нем — пустота.

Ты мой номер выбиваешь в ночь —

А в ней — гудки.

Слишком долго я — не тот, а ты — не та.

Сердце рвется, да не выпустишь с руки.

Припев:

Эту встречу повторить нам не выпадет,

Сгорел и наш

Станет больше одиноких птиц,

Но ты не трусь.

Мне — на север, тебе — на юг,

Но ты звони.

Из бокала твоего я выпью грусть,

Остальное на прощанье урони.

Припев:

Эту встречу повторить нам не выпадет,

Сгорел и наш,

А пока под небо горький дым

Не вышел весь,

Ты мне искорку одну в глазах

Останови.

Мальчик с девочкой ладони грели здесь.

А сгорело все?.. Так это от любви.

Припев:

Эту встречу повторить нам не выпадет,

Сгорел и наш

Ik sein onder je raam -

Het heeft leegte.

Je klopt mijn nummer 's nachts -

En daarin - piepjes.

Te lang ben ik niet degene, en jij bent niet degene.

Je hart breekt, maar je laat je hand niet los.

Refrein:

We zullen deze bijeenkomst niet kunnen herhalen,

Ons

Er zullen meer eenzame vogels zijn

Maar wees niet bang.

Voor mij - naar het noorden, naar jou - naar het zuiden,

Maar jij belt.

Uit je glas zal ik verdriet drinken,

Laat de rest vallen bij het afscheid.

Refrein:

We zullen deze bijeenkomst niet kunnen herhalen,

Die van ons is ook afgebrand

Ondertussen bittere rook onder de hemel

Niet alles kwam uit

Je bent een vonk in mijn ogen

Stop.

Een jongen en een meisje verwarmden hier hun handpalmen.

Is alles afgebrand?.. Het komt dus uit liefde.

Refrein:

We zullen deze bijeenkomst niet kunnen herhalen,

Ons