Послушаем магнитофон - Александр Новиков

Погода дрянь, и на дороге гололёд,

Шныряет дворник по стеклу

Туда-сюда взад и вперёд.

Вот кто-то машет мне, пожалуй, подвезу,

Я не такси, но для неё готов на всем газу.

Остановлю, спрошу у ней перед капотом

Согласна ли на самый дальний перегон,

Ах, этот холод, этот транспорт по субботам,

Садись, послушаем магнитофон.

Мне лекарь музыка, и ночь всему судья,

На красный свет мой путь,

Опять среди житья бытья.

На самых диких виражах мотор не глох,

Машина хочет жить, как я на двух, а не на четырёх.

Как хорошо, что в эту ночь могу помочь я,

Кто непогодой с тёплым домом разлучен,

Кто в свете фар моих всплывает только ночью,

Садись, послушаем магнитофон.

Ну обругай, ну, назови меня лихач,

Нарочно нервы тереблю твои, пуская вскачь,

Гоню затем, чтоб нам не в спину смерть, а в лоб,

И чтоб из музыки тебя сейчас ничто не отняло б.

Кори меня, но не исчезни в вихре мутном,

По воле прочих невезений и препон,

Я отпущу педаль, но только рано утром,

Садись, послушаем магнитофон.

Я от тебя на полдороги без ума,

Гасите рыжие зрачки скорей в ночи, дома,

В поклоны рабские ослепших фонарей,

Наплюй машина светом фар, рубя их до корней.

Как хорошо, что эту ночь мы мечем в клочья,

И предрассудки бросив скорости на кон,

В конце пути оставим сплетням многоточья,

Садись послушаем, магнитофон.

Садись послушаем, магнитофон.

Садись послушаем.

Het weer is rot, en er ligt ijs op de weg,

De conciërge snuffelt op het glas

Heen en weer, heen en weer.

Hier is iemand die naar me zwaait, misschien geef ik je een lift,

Ik ben geen taxi, maar ik sta vol gas voor haar klaar.

Ik stop, ik vraag het haar voor de kap

Gaat u akkoord met de langste afstand,

Ah, deze kou, dit transport op zaterdag,

Ga zitten, laten we naar de bandrecorder luisteren.

Muziek is mijn dokter, en de nacht is de beoordelaar van alles,

Bij het rode licht mijn kant op,

Weer midden in het leven.

Bij de wildste bochten slaat de motor niet af,

De machine wil net als ik leven op twee, niet op vier.

Het is goed dat ik deze nacht kan helpen,

Die door slecht weer van een warm huis wordt gescheiden,

Die in het licht van mijn koplampen alleen 's nachts opduikt,

Ga zitten, laten we naar de bandrecorder luisteren.

Nou, scheld me uit, nou, noem me een verbrander,

Met opzet trek ik je zenuwen, je laten springen,

Dan rijd ik, zodat de dood niet in onze rug zit, maar in het voorhoofd,

En zodat niets je nu nog van de muziek af zou houden.

Corrupt me, maar verdwijn niet in een modderige wervelwind,

Door de wil van andere pech en obstakels,

Ik zal het pedaal loslaten, maar alleen vroeg in de ochtend,

Ga zitten, laten we naar de bandrecorder luisteren.

Ik ben half gek van je,

Blus rode pupillen snel 's nachts, thuis,

In slaafse bogen van geblindeerde lantaarns,

Spuug de auto met koplampen, hakken ze tot de wortels.

Het is goed dat we deze nacht aan flarden gooien,

En vooroordelen die snelheid op het spel zetten,

Laten we aan het einde van het pad stippen achterlaten om te roddelen,

Ga zitten en luister naar de bandrecorder.

Ga zitten en luister naar de bandrecorder.

Ga zitten en luister.