Поросячий рай - Александр Новиков

Время брыкается — да идет,

Уминая, как Молох, нас.

А в Кремле, вишь, опять идиот.

Ах, впрочем, в первый ли это раз.

Сабля-меч из папье-маше,

Треуголку скроив в треух,

Он мирянам свербит в душе

И гоняет дворцовых мух.

Припев:

Господи, боже мой, боже мой,

Рубится в пух и прах.

Бьется, как конь стреноженный,

Ветер в его вихрах.

Время мается да орет,

Все на свете крестьми крестя.

Вишь, сундук?.. А вокруг ворье.

Здесь, в России, оно в гостях.

На заморских фамилий рой

Все поделено на паях.

А в Кремле, вишь, опять герой

Рубит шашками в «чапая».

Припев:

Господи, боже мой, боже мой,

Хоть ты в иерихон сыграй.

Про рай с поросячьими рожами —

Про Поросячий Рай.

Время морщится, да свистит,

Да над каждой хрипит верстой.

А в Кремле, вишь, опять трансвестит,

Политический, не простой.

Что осталось ему?

Дожить.

Веет холодом от корон.

Но над скипетром он дрожит

И вцепляется с хрустом в трон.

Припев:

Господи, боже мой, боже мой,

Пошли нам прозренья для:

Что ж они так похожи,

Как все кирпичи Кремля?

Tijd schopt - ja het gaat,

Ons vermoorden als Moloch.

En in het Kremlin, zie je, alweer een idioot.

Ah, maar dit is de eerste keer.

Sabelzwaard van papier-maché,

Ik sneed een driehoekige hoed in drieën,

Hij jeukt de zielen van de leken

En jaagt op paleisvliegen.

Refrein:

Heer, mijn God, mijn God,

Hak aan gruzelementen.

Klopt als een strompelend paard

Wind in zijn wervelwinden.

De tijd zwoegt en schreeuwt,

Alles in de wereld is gedoopt met een kruis.

Zie je, kist?... En er zijn dieven in de buurt.

Hier, in Rusland, is het een gast.

Op overzeese achternamen zwerm

Alles is verdeeld in aandelen.

En in het Kremlin, zie je, alweer een held

Hij snijdt met schijven in "chapaya".

Refrein:

Heer, mijn God, mijn God,

Jij speelt tenminste Jericho.

Over het paradijs met varkensgezichten -

Over Varkensparadijs.

De tijd fronst, ja fluit,

Ja, er piept een verst over elk.

En in het Kremlin, zie je, weer een travestiet,

Politiek, niet eenvoudig.

Wat blijft er voor hem over?

Live.

Het waait koud van kronen.

Maar over de scepter beeft hij

En klampt zich vast aan de troon met een crunch.

Refrein:

Heer, mijn God, mijn God,

Stuur ons inzicht voor:

Waarom lijken ze zo op elkaar?

Zoals alle stenen van het Kremlin?