Попрошайка - Александр Новиков

Мир играет в цифры, в буквы,

В званья, в должность или в чин.

Мир играет даже в куклы

Всех цветов и величин.

Кукол разных-всяких шайка

Ходит-бродит по земле.

А я кукла-попрошайка,

Я живу себе в Кремле.

Я протягиваю ручку —

Научилась — будь здоров!

-

Выпрошать себе получку

У заморских спонсоров.

А попробуй, помешай-ка —

Полыхнет огнем земля!

Я ведь кукла-попрошайка

Из могучего Кремля.

Все могу я быстро, ловко —

Кто с такими пропадет?

Только дочь моя, воровка,

Все добро мое крадет.

Вот и ходят разговоры

И плодятся за спиной,

Что за мной все куклы-воры,

Как за каменной стеной.

Ну да бог с ним.

Пусть воруют.

Не мешали бы просить.

И живут себе — пируют

На земле, как в небеси.

А попробуй, помешай-ка —

Вмиг огрею булавой!

Я ведь кукла-попрошайка

С гордо поднятой главой.

Но постарела я, опухла,

И мерещится под век,

Будто я совсем не кукла,

А почти что человек.

Будто я и не просила.

Будто я и не крала.

Всю одежду я сносила,

Остальное пропила.

Так подайте ж на заплаты,

На прикрытье наготы!

Пожалейте, супостаты,

У последней, у черты!

Я б, быть может, не просила,

На чужое заря пасть,

Просто в матушке России

Больше нечего украсть.

Просто в матушке России

Больше нечего украсть.

De wereld speelt met cijfers, met letters,

Naar een rang, naar een positie of naar een rang.

De wereld speelt zelfs met poppen

Alle kleuren en maten.

Poppen van verschillende bendes

Wandelt-dwaalt over de aarde.

En ik ben een bedelaarspop

Ik woon in het Kremlin.

Ik strek mijn pen uit -

Geleerd - wees gezond!

-

Vraag om een ​​salaris

Van buitenlandse sponsoren.

En probeer, stop ermee -

De aarde zal branden van vuur!

Ik ben een bedelaarspop

Van het machtige Kremlin.

Ik kan alles snel, behendig -

Wie zal verloren gaan met zulke mensen?

Alleen mijn dochter, een dief,

Al mijn goed is gestolen.

Hier komt het gesprek

En ze broeden achter hun rug om,

Wat zitten al die poppendieven achter mij aan,

Als achter een stenen muur.

Wel, God zij met hem.

Laat ze stelen.

Zou het niet vragen.

En ze leven voor zichzelf - ze feesten

Op aarde als in de hemel.

En probeer, stop ermee -

Ik zal het zo verhitten met een knots!

Ik ben een bedelaarspop

Met een trots opgeheven hoofd.

Maar ik werd oud, opgezwollen,

En verbeelden onder de oogleden,

Alsof ik helemaal geen pop ben

En bijna een man.

Het is alsof ik er niet om gevraagd heb.

Het is alsof ik niet heb gestolen.

Ik deed al mijn kleren uit,

De rest was dronken.

Dus loonstrookjes aanvragen

Op dekking van naaktheid!

Heb medelijden, tegenstanders,

Bij de laatste, aan de lijn!

Ik zou het misschien niet vragen

Om op de dageraad van iemand anders te vallen,

Gewoon in Moeder Rusland

Er valt niets meer te stelen.

Gewoon in Moeder Rusland

Er valt niets meer te stelen.