Ожерелья Магадана - Александр Новиков

Пробил час.

К утру объявят глашатаи всенародно —

С опозданием на полвека — лучше все ж, чем никогда!

-

«Арестованная память, ты свободна.

Ты свободна!»

Грусть валторновая, вздрогни и всплакни, как в день суда.

Стой.

Ни шагу в одиночку, ни по тропам, ни по шпалам.

Нашу пуганую совесть захвати и поводи

В край, где время уминало кости Беломорканала,

Где на картах и планшетах обрываются пути.

Припев:

В пятна белые земли,

В заколюченные страны,

Где слоняются туманы,

Словно трупы на мели.

В пятна белые земли —

Ожерелья Магадана,

В край Великого Обмана

Под созвездием Петли.

Это муторно, но должно: приговор за приговором —

С опозданьем на полвека — приведенный отменять.

Похороненная вера, сдунь бумажек лживых горы —

Их на страже век бумажный продолжает охранять.

В них — как снег полки на муштре — топчут лист бумажный буквы,

Выбивая каблуками бирки, клейма, ярлыки.

А кораблики надежды в них беспомощны и утлы,

Их кружит и тащит, тащит по волнам Колым-реки.

Припев:

В пятна белые земли,

В заколюченные страны,

Где слоняются туманы,

Словно трупы на мели.

В пятна белые земли —

Ожерелья Магадана,

В край Великого Обмана

Под созвездием Петли.

Het uur heeft geslagen.

Tegen de ochtend zullen de herauten in het hele land aankondigen...

Een halve eeuw te laat - het is beter dan nooit!

-

“Gearresteerd geheugen, je bent vrij.

Je bent vrij!"

Hoorn verdriet, beven en huilen, zoals op de dag des oordeels.

Stop.

Geen enkele stap, niet langs de paden, niet langs de dwarsliggers.

Neem ons bang geweten en neem de leiding

Naar het land waar de tijd de botten van het Witte Zeekanaal heeft verpletterd,

Waar paden afbreken op kaarten en tablets.

Refrein:

Op plekken van witte landen,

Naar de gevangen landen

Waar de nevels rollen

Zoals dode lichamen.

Op plekken van witte landen -

Magadan kettingen,

Naar het land van het grote bedrog

Onder het sterrenbeeld Loop.

Het is vervelend, maar het moet: zin na zin -

Een halve eeuw te laat - annuleer het gegeven.

Begraven geloof, blaas de papieren van valse bergen -

Het papiertijdperk blijft hen op hun hoede houden.

Daarin - zoals sneeuw, planken op boor - vertrappelen op een vel papieren letters,

Labels, stempels, labels met hakken eruit halen.

En de schepen van hoop erin zijn hulpeloos en breekbaar,

Ze cirkelen en slepen, slepen langs de golven van de Kolyma-rivier.

Refrein:

Op plekken van witte landen,

Naar de gevangen landen

Waar de nevels rollen

Zoals dode lichamen.

Op plekken van witte landen -

Magadan kettingen,

Naar het land van het grote bedrog

Onder het sterrenbeeld Loop.