Медсестричка - Александр Новиков

Медсестричка — украшенье лазарета —

Пела песенки иголками звеня.

А моя казалось — все.

А моя, казалось — спета.

И она одна лишь верила в меня.

И не хворь меня терзала и не рана.

Не проросшее на памяти былье.

Не тюремная тоска.

Не пропитая охрана.

А глаза большие добрые ее.

Завтра лето.

Впрочем, тоже, что и осень.

Моет крышу лазаретного дворца.

Мне до первого птенца

дотянуть хотелось очень,

Что бескрылые горланят без конца.

И не повести мне в душу, не рассказы,

И не байки про чужое и свое.

Не гитарные лады,

Не приметы и не сглазы,

А глаза большие добрые ее.

Отлетает в небе пух — на синем белый.

Помету его в оконцах, как малец.

Мне на утро ни одна

никогда еще не пела.

Мне за всех отпел и вылетел птенец.

Завтра лето, завтра гулкая карета

Хлопнет дверью и меня уволочет.

Медсестричка, ангел мой,

Украшенье лазарета,

Спой мне песенку свою через плечо.

Verpleegkundige - decoratie van de ziekenboeg -

Ze zong liedjes met rinkelende naalden.

En de mijne leek alles te zijn.

En de mijne leek te worden gezongen.

En zij alleen geloofde in mij.

En kwel mij niet, en geen wond.

Een verleden dat niet in het geheugen is ontsproten.

Geen gevangenisangst.

Niet geïmpregneerde beschermkap.

En haar grote vriendelijke ogen.

Morgen is het zomer.

Maar hetzelfde als de herfst.

Wast het dak van het ziekenpaleis.

Ik ben toe aan de eerste chick

Ik wilde heel graag bereiken

Dat de vleugelloze brul eindeloos.

En leid me niet naar de ziel, geen verhalen,

En geen verhalen over die van een ander en die van jezelf.

Geen gitaarfrets

Geen tekenen en geen boze oog,

En haar grote vriendelijke ogen.

Pluis vliegt in de lucht - wit op blauw.

Ik zal hem markeren in de ramen als een kind.

Niet een voor mij in de ochtend

nooit eerder gezongen.

Ik zong voor iedereen en het kuiken vloog eruit.

Morgen is het zomer, morgen is een bloeiende koets

Hij zal de deur dichtslaan en me wegslepen.

Zuster, mijn engel

ziekenboeg decoratie,

Zing een liedje voor me over je schouder.