Лампочка - Александр Новиков

Раз в три года волю тратить кое-как

Возвращался он из дальних мест.

Восемь ходок – мелочь, если наверняк

Дома сохнет кто-то из невест.

Вот такой была подруга-лапочка,

На отсидки не считала лет,

Называл ее он нежно – Лампочка,

За фигуру и за рыжий цвет.

В форточку гоняла дым от сигарет

И на стол метала как на кон.

Шторы задвигала и тушила свет –

Вот, вернулся снова мой патрон.

А он флакон портвейна опрокидывал,

А потом фальцет срывал на бас –

Пел про то, какие виды видывал,

А еще про лампочку романс.

Ла-ла-ла –лапочка,

С волей у меня раздрай,

Ла-ла-ла –лампочка,

Не перегорай.

Ла-ла-ла –лапочка,

Светит воля вдалеке.

Ла-ла-ла –лампочка –

Солнце в потолке.

Пролетит полгода и сядет он опять,

Влепит ей синяк для куражу.

И снова будет в окнах лампочка мерцать,

Прятаться за рыжий абажур.

А о нем, как о залетном фраере,

Пересуды хлынут в доме том,

И свет казенной лампы в душной камере

С потолка прольется на бетон.

Ла-ла-ла –лапочка,

Черная моя скамья,

Ла-ла-ла –лампочка –

Лапочка моя.

Ла-ла-ла –лапочка,

Светят звезды невпопад,

Ла-ла-ла –лампочка,

Ярче всех лампад.

Eens in de drie jaar, de wil om op de een of andere manier te besteden

Hij keerde terug van een verre plaats.

Acht wandelaars - een kleinigheid, als het zeker is

Een van de bruiden is thuis aan het drogen.

Hier was zo'n vriendin-schattig,

Ik heb de jaren voor mijn vrijlating niet geteld,

Hij noemde haar liefkozend - Bulb,

Voor het figuur en voor de rode kleur.

Rook van sigaretten reed door het raam

En ik gooide het als een paard op tafel.

Ze trok de gordijnen dicht en deed het licht uit -

Hier, mijn beschermheer is weer terug.

En hij gooide een fles port omver,

En toen scheurde de falsetstem de bas af -

Hij zong over de soorten die hij zag,

En ook over de romantiek gloeilamp.

La-la-la - schat,

Breek mijn wil,

La-la-la - een gloeilamp,

Brand niet op.

La-la-la - schat,

Will schijnt in de verte.

La-la-la - gloeilamp -

De zon zit in het plafond.

Zes maanden vliegen voorbij en hij gaat weer zitten,

Geef haar een blauwe plek voor moed.

En weer zal het licht in de ramen flikkeren,

Verstop je achter een rode lampenkap.

En over hem, als over een verdwaalde broeder,

Roddels zullen dat huis binnenstormen,

En het licht van een regeringslamp in een benauwde cel

Morsen van het plafond op het beton.

La-la-la - schat,

Mijn zwarte bank

La-la-la - gloeilamp -

Mijn poot.

La-la-la - schat,

Sterren schijnen uit het niets

La-la-la - een gloeilamp,

Helderder dan alle lampen.