Красивая - Александр Новиков

Ты красивая до безумия,

И беспечна — до пересуд.

И с нутром пострашней Везувия,

Тот, что лавой плеснет красу.

Я рыбачил как в море сетками,

А поймал не коралл-жемчуг, —

В море чувств все уловы — редкие.

Я — поймал.

И её хочу.

День с тобой — как паяц на нитке —

Клешни вывернут и весел.

И твои каблучки по плитке —

Говорящие, да не все.

Ночь с тобой — не свеча моя.

Ночь с тобой — её можно спеть.

Так красиво: Коса песчаная.

Звезды.

Ночь.

И пустая сеть.

Красивая, красивая, красивая…

Как золото в волне.

Звездой висеть просил не я,

Но ты сорвалась мне.

Красивая, красивая, красивая…

Пушинка и свинец.

Как ливень в ночь – плаксивая,

Как от любви рубец.

Je bent gek mooi

En onvoorzichtig - om te roddelen.

En met een darm erger dan de Vesuvius,

Degene die schoonheid spettert met lava.

Ik viste als in de zee met netten,

En ik heb geen koraalparels gevangen, -

In de zee van gevoelens zijn alle vangsten zeldzaam.

Ik ving.

En ik wil haar.

Een dag met jou is als een clown aan een touwtje

De klauwen zijn uitgedraaid en roeien.

En je hielen op de tegels -

Sprekers, maar niet allemaal.

De nacht met jou is niet mijn kaars.

Nacht met jou - je kunt het zingen.

Zo mooi: Sandy spit.

Sterren.

Nacht.

En een leeg net.

Mooi mooi mooi…

Als goud in een golf.

Ik heb niet gevraagd om te hangen als een ster,

Maar je hebt me gebroken.

Mooi mooi mooi…

Pluis en lood.

Als een stortbui in de nacht - huilend,

Als een litteken van liefde.