Костюмчик - Александр Новиков

С утра возьму, начищу коры

И прогуляюсь налегке.

Встречай меня, любимый город

Как пристань баржу на реке.

Свивай мне кольца перед носом

Табак по имени «Казбек» –

У воли, как у папиросы

Короткий век.

Короткий век.

А через дым за поворотом –

Там от темна и до темна –

Себя увижу желторотым

У неприступного окна.

И если скатятся блестяшки

Из грустных глаз, то, видит бог, –

У воли, как и у затяжки,

Короткий вдох.

Короткий вдох.

И разговор, на раны солью,

Заводит голос сам собой

О том, как рвался ты на волю,

Как воля рвалась за тобой.

Что не собрал к судьбе отмычки

Не для себя, не для других.

У воли как у хрупкой спички

Короткий вспых.

Короткий вспых.

Так ветер, мой дружок- голубчик

Мне пел и пуговицы рвал,

Про то, как десять лет костюмчик

Я по утрам не надевал.

В нем по ухабам прокачусь и –

С букетом – в прошлое на миг, –

Там у любви от злых предчувствий

Короткий вскрик.

Короткий вскрик.

С утра возьму, начищу коры

И прогуляюсь налегке.

Встречай меня, любимый город

Как пристань баржу на реке.

Ах, как сидел костюмчик круто –

Он мой на воле оберег.

Но у него, как у салюта,

Короткий век.

Короткий век.

Morgenochtend zal ik het nemen, ik zal de schors schoonmaken

En ik loop licht.

Ontmoet me geliefde stad

Hoe een schip aan een rivier aan te meren.

Draai ringen voor mijn neus

Tabak genaamd "Kazbek" -

Naar believen, als een sigaret

Korte leeftijd.

Korte leeftijd.

En door de rook om de hoek -

Daar van donker naar donker -

Ik zie mezelf met een gele mond

Bij het onneembare raam.

En als de glitters naar beneden rollen

Vanuit droevige ogen ziet God, -

Bij de wil, evenals bij de trek,

Korte adem.

Korte adem.

En het gesprek, zout op de wonden,

Zet zijn eigen stem aan

Over hoe je naar vrijheid werd verscheurd,

Hoe het testament na jou werd verscheurd.

Wat heeft de hoofdsleutels van het lot niet verzameld?

Niet voor mezelf, niet voor anderen.

Will is als een fragiele lucifer

Korte flits.

Korte flits.

Dus de wind, mijn beste vriend

Hij zong voor mij en scheurde de knopen,

Over hoe tien jaar oud pak

Ik heb het 's ochtends niet gedragen.

Daarin zal ik over de kuilen rijden en -

Met een boeket - vroeger even -

Daar, liefde van kwade voorgevoelens

Korte schreeuw.

Korte schreeuw.

Morgenochtend zal ik het nemen, ik zal de schors schoonmaken

En ik loop licht.

Ontmoet me geliefde stad

Hoe een schip aan een rivier aan te meren.

Oh, wat zat het pak cool -

Hij is mijn voogd naar believen.

Maar hij, als een groet,

Korte leeftijd.

Korte leeftijd.