Бабочка в запретке - Александр Новиков

Бабочка летает в запретке —

Как ей от весны не балдеть.

А мне еще две пятилетки

На бабочек в запретке глядеть.

В синем небе, как в сковородке,

Жарится солнца блин.

Мы с ней по первой ходке

Жить в эту жизнь пришли.

Припев:

Ах, как она летает,

Мысли заплетает,

И на сердце тает лед.

А мне под вечер в клетку,

Но только шаг в запретку,

И меня, как бабочку — в лет!

Письма, что слетались когда-то,

Бродят вдоль по краю земли.

Крылья их изломаны-смяты,

Или на свече обожгли.

А строчки, что по клеткам петляли

И так не хотели в огонь,

Спеты мне с небес журавлями

Под ветровую гармонь.

Припев:

Ах, как они кричали,

Меня не привечали,

Их простыл-растаял след.

И в запретке только

Бабочкина полька,

А жизнь моя была — и нет.

Завтра прилетят на подмогу

Птицы, грозы, тучи и пух.

Две пятилетки — не много,

Если сосчитаешь до двух.

Обвыкнется и приживется —

Я здесь не навсегда.

И с неба однажды сорвется

Прямо в запретку звезда.

Припев:

Ах, где она летает,

Бродит-обитает,

Где на землю упадет?

Прямо с неба в клетку,

Но только б не в запретку —

Ведь ее, как бабочку — в лет!

В лет!

Vlinder vliegt in een verbod -

Hoe kan ze niet gek zijn op de lente.

En ik heb nog twee vijf jaar

Het is in het verbod verboden om naar vlinders te kijken.

In de blauwe lucht, als in een koekenpan,

De zon is gebakken.

We zijn bij haar op de eerste wandeling

Ze kwamen om in dit leven te leven.

Refrein:

Oh wat vliegt ze

Gedachten zijn met elkaar verweven

En ijs smelt in mijn hart.

En 's avonds voor mij in een cel,

Maar slechts een stap in het verbod,

En ik, als een vlinder - in jaren!

Letters die eens vlogen

Ze zwerven langs de rand van de aarde.

Hun vleugels zijn gebroken, verfrommeld,

Of op een kaars gebrand.

En de lijnen die door de cellen liepen

En dus wilden ze niet in het vuur gaan,

Voor mij gezongen vanuit de hemel door kraanvogels

Onder de wind accordeon.

Refrein:

Oh wat schreeuwden ze

Ik was niet welkom

Hun spoor is weggesmolten.

En alleen in een verbod

vlinder polka,

Maar mijn leven was - en nee.

Morgen komen ze helpen

Vogels, onweer, wolken en pluisjes.

Twee vijfjarenplannen zijn niet veel,

Als je tot twee telt.

Wennen en wennen -

Ik ben hier niet voor altijd.

En op een dag zal het uit de lucht vallen

Rechtstreeks in de verbodsster.

Refrein:

Oh waar vliegt ze

Wanders-woont,

Waar zal het op de grond vallen?

Rechtstreeks uit de hemel in een kooi

Maar alleen niet in het verbod -

Ze is tenslotte als een vlinder - in jaren!

In jaren!