Рыбак - Александр Дюмин

Где-то за Курильскою грядой,

Где с ветрами часто спорят скалы,

Повстречал моряк на берегу

Девушку с оленьими глазами.

Ничего рыбак о ней не знал,

Вёл шаланды в море он, тоскуя.

Никогда ещё морской причал

Не встречал красавицу такую.

Будь, красавица, моей женой.

Вот шаланда, значит, счастье с нами.

Будь моей русалкой дорогой

По морям искал тебя годами.

Подняла красавица глаза,

По лицу его, ведя рукою.

Ведь рыбак не думал, не гадал,

Девушка была совсем слепою.

Ведь рыбак не думал, не гадал,

Девушка была совсем слепою.

Где простор широкий, маяки,

Видел я картину вот такую:

Шёл рыбак высокий и седой,

Под руку старушку вёл слепую.

Шёл рыбак высокий и седой,

Под руку старушку вёл слепую.

Ergens voorbij de Koerilenrug,

Waar de rotsen vaak ruzie maken met de wind,

Ontmoette een zeeman op de kust

Het meisje met hertenogen.

De visser wist niets van haar,

Hij leidde de schouwen verlangend de zee in.

Nooit voor een zeepier

Ik heb nog nooit zo'n schoonheid ontmoet.

Wees, schoonheid, mijn vrouw.

Hier is een schouw, wat betekent dat geluk bij ons is.

Wees mijn zeemeermin schat

Ik heb jaren de zeeën afgezocht.

De schoonheid hief haar ogen op

Op zijn gezicht, leidend met zijn hand.

De visser dacht tenslotte niet, raadde niet,

Het meisje was volledig blind.

De visser dacht tenslotte niet, raadde niet,

Het meisje was volledig blind.

Waar de uitgestrektheid breed is, vuurtorens,

Ik zag een afbeelding als deze:

Er was een lange en grijsharige visser,

Aan de hand van een oude vrouw leidde hij een blinde vrouw.

Er was een lange en grijsharige visser,

Aan de hand van een oude vrouw leidde hij een blinde vrouw.