Правильный путь - Александр Дюмин

Первый срок за карман, как и всё, до «звонка».

Попадала в капкан красной власти рука.

Выходил — воровал, ненавидел ментов.

В лагерях отрицал, шёл всегда за воров.

Выбрав правильный путь, он по жизни пошёл.

Не пытаясь свернуть, что терял, что нашёл.

И беду и добро повстречал на пути.

Шёл с казённым тавро, не пытаясь свести.

И страдал и любил, даже счастье видал,

Волком в камере выл, ветром вольным летал.

Не подставил друзей — сам пошёл под статью,

Уважая людей, жизнь оставил свою.

Прессовали, но шёл.

Жгли кровавым огнём.

В приговорах расстрел суд давал день за днём.

МУР зверел на глазах, Госказну защищал.

Кто по жизни в грехах, никого не прощал.

Он с поличным попал, а друзей Бог упас,

Били долго — молчал.

На вопросы — отказ!

Полужив на суде победно смотрел,

Выбрав правильный путь, принял гордо расстрел.

Первый срок за карман, как и всё, до «звонка».

Попадала в капкан красной власти рука.

Выходил — воровал, ненавидел ментов.

В лагерях отрицал, шёл всегда за воров.

За воров.

De eerste term voor de zak, zoals al het andere, tot de "bel".

De hand viel in de val van de rode kracht.

Hij ging naar buiten, stal, haatte de politie.

In de kampen ontkende hij het, hij ging altijd voor dieven.

Nadat hij de juiste weg had gekozen, ging hij door het leven.

Niet proberen op te rollen wat hij verloor, wat hij vond.

En ik kwam onderweg moeilijkheden en goeds tegen.

Hij liep met een staatsmerk, niet proberen te verminderen.

En ik heb geleden en lief gehad, ik heb zelfs geluk gezien,

Huilde als een wolf in een cel, vloog vrij met de wind mee.

Ik heb mijn vrienden niet opgezet - ik ging zelf onder het artikel,

Met respect voor mensen verliet hij zijn leven.

Drukte, maar ging.

Ze brandden met bloedig vuur.

In straffen gaf de rechtbank executie door dag in dag uit te schieten.

MUR werd wild voor onze ogen, verdedigde de staatskas.

Wie in zonden leeft, heeft niemand vergeven.

Hij werd op heterdaad betrapt en God redde zijn vrienden,

Ze sloegen hem lange tijd - hij zweeg.

Vragen - weigering!

Na het hof zegevierend te hebben ontvangen, keek,

Nadat hij de juiste weg had gekozen, accepteerde hij trots de executie.

De eerste term voor de zak, zoals al het andere, tot de "bel".

De hand viel in de val van de rode kracht.

Hij ging naar buiten, stal, haatte de politie.

In de kampen ontkende hij het, hij ging altijd voor dieven.

Voor dieven.