Белый туман - Александр Дюмин

Холодом укрытая душа

Засыпала в стареньком вагоне.

Богом позабытые места

Вновь её встречали на перроне.

Вновь колючий ветер, смерть в лицо.

Вновь назад отрезана дорога.

Только лишь порою письмецо

Прилетит с родимого порога.

Белый туман (белый туман) землю укрыл.

Белый туман (белый туман) я не забыл.

Белый туман (белый туман) — первый конвой.

Белый туман (белый туман) — дорога домой.

Сделана отметка на стене,

Перевёрнут день календаря.

И тоскует где-то обо мне

Запоздавшая моя весна.

Разведённый кем-то костерок

Догорит, а угли разнесёт.

Вот и так же кончится мой срок.

Вольный ветер к дому приведёт.

Белый туман (белый туман) землю укрыл.

Белый туман (белый туман) я не забыл.

Белый туман — первый конвой.

Белый туман, вернусь я домой.

Koude bedekte ziel

Ik viel in slaap in een oude koets.

godvergeten plaatsen

Weer werd ze op het perron ontmoet.

Weer de stekelige wind, de dood in het gezicht.

De weg is weer afgezet.

Alleen soms een letter

Komt van de geboortedeur.

Witte mist (witte mist) bedekte de aarde.

Witte mist (witte mist) Ik ben het niet vergeten.

Witte mist (witte mist) - het eerste konvooi.

Witte mist (witte mist) - de weg naar huis.

Een markering op de muur gemaakt

Draai de dag van de kalender om.

En verlangt naar mij ergens

Mijn late lente.

Een vreugdevuur aangestoken door iemand

Het zal opbranden en de kolen zullen uiteenspatten.

Zo eindigt mijn termijn.

Vrije wind zal naar het huis leiden.

Witte mist (witte mist) bedekte de aarde.

Witte mist (witte mist) Ik ben het niet vergeten.

Witte mist - het eerste konvooi.

Witte mist, ik ga naar huis.