Вальс №2 - Адаптация

Хуёвый поэт как советский гандон — иначе не может и быть.

И как бы не в кайф было мне умирать, всё же охота пожить,

Радоваться воскресенью, хавать помои в четверг…

Нас опять наебали — на завтрак дали обед.

Грустные лица друзей, мой перекошенный взгляд.

Вены похожи на дом, в котором ночью не спят.

И, вроде бы, всё нормально, вроде, всё как всегда…

Нас опять наебали, — мне в лом дожидаться утра.

Ручка, блокнот, пистолет… Детям Геббельса снятся сны.

Ты попробуй влюбиться зимой, не дожидаясь весны!

Я знаю, что кто-то влюблялся, а после лишался ума…

Только их наебали, — я верю, что это судьба.

И если б я был Дед Мороз, я б устроил бы вам фейерверк,

В новогоднюю ночь я спалил бы себя дотла.

Часы пробили двенадцать, вы все посмотрели в окно…

Вас опять наебали, — да не всё ли теперь равно?

Een waardeloze dichter is als een Sovjet-klootzak - het kan niet anders.

En hoe hoog het voor mij ook was om te sterven, toch wil ik leven,

Verheug je op zondag, eet slop op donderdag...

We werden weer geneukt - ze gaven ons lunch voor het ontbijt.

Droevige gezichten van vrienden, mijn verwrongen blik.

Aderen zijn als een huis waar niemand 's nachts slaapt.

En het lijkt erop dat alles in orde is, het lijkt erop dat alles is zoals altijd ...

Ze hebben ons weer voor de gek gehouden - ik zal morgen in de schuur moeten wachten.

Een pen, een blocnote, een pistool... Goebbels' kinderen hebben dromen.

Je probeert in de winter verliefd te worden zonder op de lente te wachten!

Ik weet dat iemand verliefd werd en toen zijn verstand verloor...

Ze zijn net geneukt - ik geloof dat dit het lot is.

En als ik de Kerstman was, zou ik vuurwerk voor je regelen,

Op oudejaarsavond brandde ik mezelf tot de grond toe af.

De klok sloeg twaalf, jullie keken allemaal uit het raam...

Je bent weer geneukt, is nu niet alles hetzelfde?