Памяти К. Кобейна - Адаптация

И рыдали дети, узнав об этом,

Я ковырялся в носу указательным пальцем —

Ничего честнее не мог придумать.

Только бы знать, за что умирать,

Только бы знать, зачем дальше жить.

А на улицах теже помои и смех за моею спиной —

Просто всё, что здесь было это было со мной.

Это было со мной это было со мной…

En de kinderen huilden toen ze het hoorden,

Ik peuterde in mijn neus met mijn wijsvinger -

Ik kon niets eerlijkers bedenken.

Gewoon om te weten waar je voor moet sterven

Gewoon om te weten waarom verder te leven.

En op straat, hetzelfde gelach en gelach achter mijn rug -

Het is gewoon zo dat alles wat hier was bij mij was.

Het was met mij, het was met mij...