Безысходность - Адаптация

От моей безысходности защити меня

От дурной молвы, от прямого ножа,

От тугой петли, от колес в целлофане,

От ненужной дряни в моем кармане.

Дай мне сил остаться таким, как есть,

Hе продаться и не сойти с ума.

Hе попасть в воруженные силы страны,

Где солдатская вошь уничтожит меня.

О-й-о-о

Так отдайте мне эту дохлую речку,

И отломите кусочек солнца,

Земли в аренду сдайте 6 соток,

Я буду рад, мне этого хватит.

И светофор погас, а мне все ж страшно.

Гори костер, гори, гори ясно.

Об этом пели, но мы не вняли,

Мы просто жили и продолжали.

О-й-о-о

И мы умрем молодыми, с гнилыми зубами,

Осознав перед смертью свою ущербность,

Свою безысходность, свою ненужность,

Мне горько и больно.

И плюшевый кто-то прижался к стенке,

Ему не до смеха, ему не до стеба,

Он свыкся с тем, что дальше будет хреново,

В его глазах бездонная жопа.

О-й-о-о

Так простите люди меня дурака.

Я испил свою чашу почти что до дна.

И мне осталось немного, я скоро сойду,

Hо перед тем я еще вам спою.

Ведь я просто хочу, чтоб вам стало ништяк.

Да, я просто хочу, чтоб вы стали добрей,

Чтобы было не заподло умирать

От сибирской тайги до казанских степей.

О-й-о-о

О, моя безысходность, защити меня

От дурной молвы, от прямого ножа,

От тугой петли, от колес в целлофане,

От ненужной дряни в моем кармане.

Дай мне сил остаться таким, как есть,

Hе продаться и не сойти с ума.

Hе попасть в воруженные силы страны,

Где солдатская вошь уничтожит меня.

О-й-о-о

Bescherm me tegen mijn hopeloosheid

Van een slecht gerucht, van een recht mes,

Van een strakke strop, van wielen in cellofaan,

Van onnodige rommel in mijn zak.

Geef me de kracht om te blijven zoals ik ben

Niet uitverkopen en niet gek worden.

Kom niet in de strijdkrachten van het land,

Waar de luis van de soldaat me zal vernietigen.

Oh Oh oh oh

Dus geef me deze dode rivier

En breek een stukje van de zon af

6 hectare grond verhuren,

Ik zal blij zijn, dat is genoeg voor mij.

En het stoplicht ging uit, maar ik ben nog steeds bang.

Brand het vuur, brand, brand fel.

Ze zongen erover, maar we luisterden niet,

We leefden en gingen gewoon door.

Oh Oh oh oh

En we zullen jong sterven, met rotte tanden,

Beseffend voor de dood hun minderwaardigheid,

Uw hopeloosheid, uw nutteloosheid,

Ik ben verdrietig en gekwetst.

En pluche iemand tegen de muur gedrukt,

Hij is niet in staat om te lachen, hij is niet in staat om te schertsen,

Hij raakte eraan gewend dat het verder slecht zal zijn,

Er zit een bodemloze kont in zijn ogen.

Oh Oh oh oh

Dus vergeef me mensen dwaas.

Ik dronk mijn kopje bijna tot op de bodem leeg.

En ik heb nog wat over, ik stap er snel uit,

Maar eerst zal ik voor je zingen.

Ik wil tenslotte gewoon dat je je goed voelt.

Ja, ik wil gewoon dat je aardiger wordt,

Zodat het niet de basis zou zijn om te sterven

Van de Siberische taiga tot de steppen van Kazan.

Oh Oh oh oh

Oh mijn hopeloosheid, bescherm me

Van een slecht gerucht, van een recht mes,

Van een strakke strop, van wielen in cellofaan,

Van onnodige rommel in mijn zak.

Geef me de kracht om te blijven zoals ik ben

Niet uitverkopen en niet gek worden.

Kom niet in de strijdkrachten van het land,

Waar de luis van de soldaat me zal vernietigen.

Oh Oh oh oh