Nis Randers - Achim Reichel

Krachen und Heulen und berstende Nacht

Dunkel und Flammen in rasender Jagd —

Ein Schrei durch die Brandung!

Und brennt der Himmel, so sieht man’s gut!

Ein Wrack auf der Sandbank!

Noch wiegt es die Flut —

Gleich holt sichs der Abgrund!

Nis Randers lugt — und ohne Hast

Spricht er: «Da hängt noch ein Mann im Mast —

Wir müssen ihn holen!»

Da fasst ihn die Mutter: «Du steigst mir nicht ein!

Dich will ich behalten, du bliebst mir allein —

Ich wills, deine Mutter!

Dein Vater ging unter und Momme, mein Sohn —

Drei Jahre verschollen ist Uwe schon!

Mein Uwe, mein Uwe!"

Nis tritt auf die Brücke.

Die Mutter ihm nach!

Er weist nach dem Wrack und spricht gemach:

«Und seine Mutter?»

Nun springt er ins Boot und mit ihm noch sechs —

Hohes, hartes Friesengewächs

Schon sausen die Ruder!

Boot oben, Boot unten, oh, ein Höllentanz!

Nun muss es zerschmettern!

— Nein, es blieb ganz!

Wie lange, wie lange?

Mit feurigen Geißeln peitscht das Meer

Die menschenfressenden Rosse daher —

Sie schnauben und schäumen!

Wie hechelnde Hast sie zusammenzwingt!

Eins auf den Nacken des andern springt

Mit stampfenden Hufen!

Drei Wetter zusammen!

Nun brennt die Welt!

Was da?

— Ein Boot, das landwärts hält —

Sie sind es!

Sie kommen!

— -

Und Auge und Ohr ins Dunkel gespannt —

Still — ruft da nicht einer?

— Er schreits durch die Hand:

«Sagt Mutter, 's ist Uwe!»

Krakende en huilende en barstende nacht

Duisternis en vlammen in een waanzinnige jacht -

Een schreeuw door de branding!

En als de lucht in brand staat, kun je dat goed zien!

Een wrak op de zandbank!

Het tij weegt het nog steeds -

De afgrond zal het snel innemen!

Nis Randers piept — en zonder haast

Hij zegt: "Er hangt nog een man in de mast...

We moeten hem halen!'

Dan grijpt zijn moeder hem vast: "Je stapt niet in mijn auto!

Ik wil je houden, je bleef alleen voor mij -

Ik wil het, je moeder!

Je vader is omgekomen en mama, mijn zoon...

Uwe wordt al drie jaar vermist!

Mijn Uwe, mijn Uwe!"

Nis stapt de brug op.

De moeder na hem!

Hij wijst naar het wrak en spreekt kalm:

'En zijn moeder?'

Nu springt hij in de boot en met hem nog zes -

Hoge, harde Friese plant

De riemen suizen al!

Boot omhoog, boot omlaag, oh, een geweldige dans!

Nu moet het knallen!

— Nee, het bleef heel!

Hoe lang, hoe lang?

De zee zweepslagen met vurige plagen

De mensenetende paarden dus...

Ze snuiven en schuimen!

Hoe hijgen haast hen samen!

De een springt op de nek van de ander

Met stampende hoeven!

Drie weersomstandigheden samen!

Nu brandt de wereld!

wat?

— Een boot die landinwaarts stopt -

Jij bent het!

Ze komen er aan!

— -

En ogen en oren uitgestrekt in de duisternis -

Stil - belt er niet iemand?

— Hij roept door de hand:

"Zeg tegen moeder, het is Uwe!"