John Maynard - Achim Reichel

John Maynard!

«Wer ist John Maynard?»

«John Maynard war unser Steuermann

Aushielt er, bis er das Ufer gewann

Er hat uns gerettet, er trägt die Kron'

Er starb für uns, unsre Liebe sein Lohn —

John Maynard!»

Die «Schwalbe» fliegt über den Erie-See

Gischt schäumt um den Bug wie Flocken von Schnee

Von Detroit fliegt sie nach Buffalo —

Die Herzen aber sind frei und froh

Und die Passagiere mit Kindern und Frau’n

Im Dämmerlicht schon das Ufer schau’n

Und plaudernd an John Maynard heran

Tritt alles: «Wie weit noch, Steuermann?»

Der schaut nach vorn und schaut in die Rund':

«Noch dreißig Minuten, — halbe Stund!»

Alle Herzen sind froh, alle Herzen sind frei —

Da klingt’s aus dem Schiffsraum her wie Schrei:

«Feuer!»

war es, was da klang!

Ein Qualm aus Kajüt und Luke drang

Ein Qualm, dann Flammen lichterloh —

Und noch zwanzig Minuten bis Buffalo!

Und die Passagiere, bunt gemengt

Am Bugspriet steh’n sie zusammengedrängt

Am Bugspriet vorn ist noch Luft und Licht

Am Steuer aber lagert sich’s dicht

Und ein Jammern wird laut: «Wo sind wir?

wo?»

—

Und noch fünfzehn Minuten bis Buffalo!

Der Zugwind wächst, doch die Qualmwolke steht

Der Käpt'n nach dem Steuer späht

Er sieht nicht mehr seinen Steuermann

Aber durchs Sprachrohr fragt er an:

«Noch da, John Maynard?»

«Ja, Herr!

Ich bin!»

«Auf den Strand!

In die Brandung!»

«Ich halte drauf hin!»

Und das Schiffsvolk jubelt: «Halt aus!

Hallo!»

—

Und noch zehn Minuten bis Buffalo!

«Noch da, John Maynard?»

Und Antwort schallt’s

Mit ersterbender Stimme: «Ja, Herr, ich halt’s!»

Und in die Brandung, was Klippe, was Stein

Jagt er die «Schwalbe» mitten hinein

Soll Rettung kommen, so kommt sie nur so —

Rettung, der Strand von Buffalo!

Das Schiff geborsten.

Das Feuer verschwelt

Gerettet alle.

Nur einer fehlt!

Alle Glocken geh’n, ihre Töne schwell’n

Himmelan aus Kirchen und Kapell’n

Ein Klingen und Läuten, sonst schweigt die Stadt

Ein Dienst nur, den sie heute hat

Zehntausend folgen, oder mehr

Und kein Aug' im Zuge, das tränenleer

Sie lassen den Sarg in Blumen hinab

Mit Blumen schließen sie das Grab

Und mit goldner Schrift in den Marmorstein

Schreibt die Stadt ihren Dankspruch ein:

«Hier ruht John Maynard!

In Qualm und Brand

Hielt er das Steuer fest in der Hand

Er hat uns gerettet, er trägt die Kron'

Er starb für uns, unsre Liebe sein Lohn —

John Maynard!»

Jan Maynard!

"Wie is John Maynard?"

'John Maynard was onze stuurman'

Hij volhardde totdat hij de kust bereikte

Hij heeft ons gered, hij draagt ​​de kroon

Hij stierf voor ons, onze liefde zijn beloning -

Jan Maynard!"

De zwaluw vliegt over Lake Erie

Spuit schuim rond de boeg als sneeuwvlokken

Van Detroit vliegt ze naar Buffalo —

Maar harten zijn vrij en gelukkig

En de passagiers met kinderen en vrouwen

In de schemering al naar de kust kijken

En kletsen met John Maynard

Schopt alles: "Hoeveel verder, stuurman?"

Hij kijkt vooruit en kijkt om zich heen:

"Dertig minuten, een half uur!"

Alle harten zijn gelukkig, alle harten zijn vrij -

Dan klinkt het als een schreeuw uit het ruim van het schip:

"Vuur!"

zo klonk het!

Er kwam rook uit de cabine en het luik

Een rook, dan vlammen in vuur en vlam -

En twintig minuten naar Buffalo!

En de passagiers, door elkaar

Bij de boegspriet staan ​​ze ineengedoken bij elkaar

Er is nog lucht en licht op de boegspriet vooraan

Aan het stuur is het echter krap

En er klinkt een jammerklacht: «Waar zijn we?

Waar?"

—

En een kwartier naar Buffalo!

De tocht neemt toe, maar de rookwolk is nog steeds

De kapitein gluurt achter het stuur

Hij ziet zijn stuurman niet meer

Maar door het mondstuk vraagt ​​hij:

'Ben je er nog, John Maynard?'

"Ja meneer!

Ik ben!"

"Op het strand!

De branding in!»

"Ik blijf erbij!"

En de mensen van het schip juichten: "Hou vol!

Hoi!"

—

En tien minuten naar Buffalo!

'Ben je er nog, John Maynard?'

En het antwoord klinkt

Met stervende stem: "Ja, meneer, ik hou het vol!"

En in de branding, welke klif, welke steen?

Achtervolgt hij de «zwaluw» in het midden

Als er redding moet komen, zal het alleen zo komen -

Redding, Buffalo Beach!

Het schip brak.

Het vuur smeult

Iedereen gered.

Er ontbreekt er maar één!

Alle klokken gaan, hun tonen zwellen aan

De hemel uit kerken en kapellen

Een rinkelen en rinkelen, anders is de stad stil

Een dienst alleen die ze vandaag heeft

Tienduizend volgen, of meer

En geen enkel oog in de trein, leeg van tranen

Ze laten de kist in bloemen zakken

Ze sluiten het graf met bloemen

En met gouden letters in de marmeren steen

De stad schrijft haar dank:

'Hier rust John Maynard!

In rook en vuur

Hij hield het roer stevig in zijn hand

Hij heeft ons gered, hij draagt ​​de kroon

Hij stierf voor ons, onze liefde zijn beloning -

Jan Maynard!"