Herr von Ribbeck 94 (gesungen) - Achim Reichel

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland —

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Und kam die goldene Herbsteszeit

Und die Birnen leuchteten weit und breit

Da stopfte, wenn’s Mittag vom Turme scholl

Der von Ribbeck sich beide Taschen voll

Und kam in Pantinen ein Junge daher

So rief er: «Junge, wiste 'ne Beer?»

Und kam ein Mädel, so rief er: «Lütt Dern

Kumm man röwer, ick hebb 'ne Bern!»

So ging es viel Jahre, bis lobesam

Der von Ribbeck auf Ribbeck zu sterben kam

Er fühlte sein Ende, 's war Herbsteszeit

Wieder lachten die Birnen weit und breit

Da sagte von Ribbeck: «Ich scheide nun ab —

Legt mir eine Birne mit ins Grab!»

Und drei Tage drauf, aus dem Doppeldachhaus

Trugen von Ribbeck sie hinaus

Alle Bauern und Büdner mit Feiergesicht

Sangen «Jesus meine Zuversicht»

Und die Kinder klagten, das Herze schwer:

«He is dod nu.

Wer giwt uns nu 'ne Beer?»

So klagten die Kinder.

Das war nicht recht —

Ach, sie kannten den alten Ribbeck schlecht!

Der Neue freilich, der knausert und spart

Hält Park und Birnbaum strenge verwahrt —

Aber der Alte, vorahnend schon

Und voll Misstraun gegen den eigenen Sohn

Der wusste genau, was damals er tat

Als um eine Birn' ins Grab er bat!

Und im dritten Jahr aus dem stillen Haus

Ein Birnbaumsprößling sprosst heraus!

Und die Jahre gingen wohl auf und ab —

Längst wölbt sich ein Birnbaum über dem Grab

Und in der goldenen Herbsteszeit

Leuchtet’s wieder weit und breit

Und kommt ein Jung' übern Kirchhof her

So flüstert's im Baume: «Wiste 'ne Beer?»

Und kommt ein Mädel, so flüstert's: «Lütt Dern

Kumm man röwer, ick gew di 'ne Bern!»

So spendet Segen noch immer die Hand

Des von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland!

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland —

Er stond een perenboom in zijn tuin

En kwam de gouden herfsttijd

En de bollen schenen heinde en verre

Er stopte toen de middag klonk van de toren

Ribbecks zakken zijn vol

En er kwam een ​​jongen op pantoffels

Dus riep hij: "Jongen, wil je een biertje?"

En toen er een meisje kwam, riep hij: «Lütt Dern

Als je dichterbij komt, heb ik een Bern!»

Zo ging het vele jaren, tot lovenswaardig

Die kwam om te sterven van Ribbeck op Ribbeck

Hij voelde zijn einde, het was herfsttijd

Weer lachten de peren wijd en zijd

Toen zei Von Ribbeck: "Ik ga nu met pensioen -

Leg een peer in mijn graf met mij!"

En drie dagen later, vanuit het huis met dubbel dak

Von Ribbeck voerde ze uit

Alle boeren en Büdner met een feestgezicht

Zong "Jezus mijn vertrouwen"

En de kinderen klaagden met een zwaar hart:

«Hij is dod nu.

Wie gaat ons nu een biertje geven?"

Dus de kinderen klaagden.

Dat klopte niet -

O, ze kenden de oude Ribbeck niet zo goed!

De nieuwe natuurlijk, die beknibbelt en spaart

Houdt park en perenboom streng bewaakt —

Maar de oude man, al anticiperend

En vol wantrouwen jegens je eigen zoon

Hij wist toen precies wat hij deed

Toen hij om een ​​peer in het graf vroeg!

En derde jaar uit het stille huis

Er komt een perenboompje uit!

En de jaren gingen goed op en neer -

Een perenboom boog al lang over het graf

En in het gouden herfstseizoen

Het schijnt weer heinde en verre

En een jongen komt over het kerkhof

Zo fluistert het in de boom: "Wil je een biertje?"

En als er een meisje komt, fluistert ze: «Lütt Dern

Als je dichterbij komt, krijg ik een Bern!»

Dus zegen geeft nog steeds de hand

Van Ribbeck naar Ribbeck in Havelland!