Noces à Grenelle - Abd Al Malik

Pourquoi, tout n’a-t-il pas encore disparu?

Peut-être, pour nous laisser une chance

Peut-être, pour nous laisser une dernière chance

De ne pas nous dire nous aurions du

Ou, nous aurions pu

Lorsqu’il sera trop tard

On a rompu, sans savoir pourquoi

Sans savoir pour moi

Je ne sais toujours pas, pour toi mais

J’ai fini par comprendre

On comprend, quand c’est fini

N’est-ce pas ici pourtant, qu’avait élue domicile la vie?

N'étions nous pas?

J'étais, supposé, censé, prendre soin de toi

Du toit, que tu as été dans cette vie où je n’ai vu que moi

Pourquoi, tout n’a-t-il pas encore disparu?

Peut-être, pour nous laisser une chance

Peut-être, pour nous laisser une dernière chance

De ne pas nous dire nous aurions du

Ou, nous aurions pu

Lorsqu’il sera trop tard

On a tenu aussi longtemps qu’on a pu

Toi et moi

Sans savoir pourquoi

Je parle pour moi

Tu as toujours su, pour toi

Mais j’ai fini par comprendre

On comprend toujours, quand c’est fini

N'étions nous pas pourtant, fait l’un, pour l’autre?

Nous étions supposés être fait l’un, par l’autre, du nous sommes

Par égoïsme j’ai dit «je suis»

Pourquoi, tout n’a-t-il pas encore disparu?

Peut-être, pour nous laisser une chance

Peut-être, pour nous laisser une dernière chance

De ne pas nous dire nous aurions du

Ou, nous aurions pu

Lorsqu’il sera trop tard

On s’est battu pour je ne sais quoi

Sans, voir qu’au fond, je n'étais victime que de moi

Mais j’ai fini par comprendre

On comprends toujours, quand c’est fini

N'étais-ce, pas ici qu’avaient fleuri ces cœurs?

N’est-ce pas ici, que nos âmes devinrent sœurs?

Pourquoi ai-je lâché ta main et pris celle de la folie?

Pourquoi, tout n’a-t-il pas encore disparu?

Peut-être, pour nous laisser une chance

Peut-être, pour nous laisser une dernière chance

De ne pas nous dire nous aurions du

Ou, nous aurions pu

Lorsqu’il sera trop tard

Planète Terre

Waarom, is nog niet alles verdwenen?

Misschien, om ons een kans te geven

Misschien, om ons nog een laatste kans te geven

Niet om ons te vertellen dat we dat hadden moeten doen

Of we hadden kunnen hebben

Wanneer het te laat is

We gingen uit elkaar, niet wetend waarom

Zonder het te weten voor mij

Ik weet het nog steeds niet, over jou, maar

Ik begreep het eindelijk

We begrijpen het, als het voorbij is

Was dit niet waar het leven zijn intrek had genomen?

Waren wij niet?

Ik werd verondersteld voor je te zorgen

Vanaf het dak, dat je in dit leven bent geweest waar ik alleen mij heb gezien

Waarom, is nog niet alles verdwenen?

Misschien, om ons een kans te geven

Misschien, om ons nog een laatste kans te geven

Niet om ons te vertellen dat we dat hadden moeten doen

Of we hadden kunnen hebben

Wanneer het te laat is

We hielden vol zo lang als we konden

Jij en ik

Zonder te weten waarom

ik spreek voor mezelf

Je wist het altijd al, voor jou

Maar ik begreep het eindelijk

We begrijpen het altijd als het voorbij is

Waren we echter niet voor elkaar gemaakt?

We werden verondersteld van elkaar gemaakt te zijn, van we zijn

Uit egoïsme zei ik "ik ben"

Waarom, is nog niet alles verdwenen?

Misschien, om ons een kans te geven

Misschien, om ons nog een laatste kans te geven

Niet om ons te vertellen dat we dat hadden moeten doen

Of we hadden kunnen hebben

Wanneer het te laat is

We hebben gevochten voor ik weet niet waarvoor

Zonder dat diep van binnen te zien was ik alleen maar een slachtoffer van mezelf

Maar ik begreep het eindelijk

We begrijpen het altijd als het voorbij is

Was dit niet waar die harten tot bloei waren gekomen?

Is het niet hier dat onze zielen zusters werden?

Waarom liet ik je hand los en pakte ik de hand van de waanzin?

Waarom, is nog niet alles verdwenen?

Misschien, om ons een kans te geven

Misschien, om ons nog een laatste kans te geven

Niet om ons te vertellen dat we dat hadden moeten doen

Of we hadden kunnen hebben

Wanneer het te laat is

Aarde