Je Regarderai Pour Toi Les Etoiles - Abd Al Malik

Avant que tu arrives petit Mohammed

À vol d’oiseau la vie est belle, murmurait déjà le ciel

Je n'étais qu’un homme, enfin, un enfant qui joue à avoir l’air

On ne doute pas, «Je suis grand moi», c’est ce que l’on s’intime

On croit se connaître, on parait mais on se dit dans l'être

On se dit dans l'être au fond, avoir est le verbe que l’on préfère

Mais passons, les deux pieds cloués, rives au sol, pourtant

Le cœur en de ça de ma tête en clé de sol, portant

Le poids énorme, d’une tristesse heureuse, sur de

Frêles, paroles fiévreuses, n’est ce pas le rap?

Tu n'étais pas la mais j'étais plus petit que toi

Je n'étais qu’un mensonge ambulant c’est ainsi

Je voyais pas

Je regarderai pour toi les étoiles (x4)

Et puis t’es arrivé petit Mohammed

Je suis devenu l’oiseau qui arpente et qui salue le ciel

Toujours enfant mais bon enfin, fallait bien changer d’air

On ne frime pas, on pleure quoi, quand je t’ai vu mon fils

On se connaît pas, on s’aperçoit un jour qu’on a un cœur

Qu’on a un cœur et, et dire je t’aime on a toujours eu peur mais

Mais passons, les deux pieds déscotchés du sol, pourtant

Le cœur au-dessus de ma tête en clé de sol, pleurant

Sous le poids énorme, d’une tristesse menteuse, sur que

On aura honte, de se voir dans une glace, c’est ça le rap

T'étais tout minuscule mais j'étais plus petit que toi

En fait ta, en fait ta venue au monde fut la mienne aussi je crois

Crois-moi

Je regarderai pour toi les étoiles (x4)

Maintenant que tu es grand petit Mohammed

Je suis à la fois l’oiseau, le ciel et même la vie est belle

Je suis enfin homme, à travers toi, je suis même bien plus qu’un père

Je doute plus je vois, maintenant quoi y a plus une seule énigme

Là où je suis, à présent nous sommes tous fils de l’instant

On est tous fils dès l’instant, qu’on sent notre dernier instant

Mais passons, six pieds sous terre cloués au sol, pourtant

Le cœur libéré de mon corps en clé de sol, planant

Au dessus du poids énorme de votre monde, bien que

N'étant plus présent je suis plus vivant, que le Rap

Prends ce chapelet et invoque la vie, petit

Pense à ton vieux père quand tu pries, je t’aimerai même de là-bas

Tu regarderas pour moi les étoiles (x4)

Chauffez Marcel

Chauffez les gars

Chauffez Marcel

Voordat je komt kleine Mohammed

Hemelsbreed is het leven mooi, fluisterde de lucht al

Ik was gewoon een man, nou ja, een kind dat speelde om eruit te zien als...

We twijfelen niet, "Ik ben grote ik", dat is wat we intiem

We denken dat we elkaar kennen, we lijken, maar we zeggen in het bestaan

Als we diep van binnen tegen onszelf zeggen, is hebben het werkwoord dat we verkiezen

Maar laten we verder gaan, beide voeten vastgespijkerd, kusten op de grond, hoewel

Het hart in dit van mijn hoofd in solsleutel, met

Het enorme gewicht, van een gelukkig verdriet, op

Felle, koortsige teksten, is dat niet rap?

Je was er niet, maar ik was kleiner dan jij

Ik was gewoon een wandelende leugen, zo is het

ik kon het niet zien

Ik zal naar de sterren voor je kijken (x4)

En toen kwam je kleine Mohammed

Ik werd de vogel die zwerft en de lucht begroet

Nog een kind, maar hey, eindelijk, moest de lucht veranderen

We pronken niet, wat huilen we, toen ik je zag, mijn zoon

We kennen elkaar niet, we realiseren ons op een dag dat we een hart hebben

Dat we een hart hebben en zeggen dat ik van je hou was altijd bang maar

Maar laten we verder gaan, beide voeten van de grond, hoor

Hart boven mijn hoofd in solsleutel, huilend

Onder het enorme gewicht, van een liggende droefheid, waarop

We zullen ons schamen, om onszelf in een spiegel te zien, dat is rap

Je was klein maar ik was kleiner dan jij

In feite was jouw, in feite jouw komst in de wereld ook de mijne, geloof ik

Geloof me

Ik zal naar de sterren voor je kijken (x4)

Nu je grote kleine Mohammed bent

Ik ben zowel de vogel, de lucht en zelfs het leven is mooi

Ik ben eindelijk een man, door jou ben ik zelfs meer dan een vader

Ik twijfel hoe meer ik zie, wat is er nu een enigma

Waar ik ben, nu zijn we allemaal zonen van het moment

We zijn allemaal zonen op het moment dat we ons laatste moment voelen

Maar laten we verder gaan, anderhalve meter onder de grond aan de grond genageld, hoewel

Hart bevrijd van mijn lichaam in solsleutel, zwevend

Maar boven het enorme gewicht van je wereld

Niet langer aanwezig ik ben meer levend dan Rap

Neem deze rozenkrans en roep het leven aan, kind

Denk aan je oude vader als je bidt, ik zal zelfs vanaf daar van je houden

Je zult voor mij naar de sterren staren (x4)

Verwarm Marcel

Opwarmen jongens

Verwarm Marcel