HLM Tango - Abd Al Malik

On est près, voire plus de 60 millions, mais on ne voit que soi

Alors que c’est dans le regard de l’autre finalement qu’on devient soi

Je suis le gars de tess, le mec de banlieue qu’aurait pu finir shooté à

l’héroïne

Pendu dans une cellule ou rempli de colère salissant la belle religion qu’est

l’Islam, en ne pensant qu'à détruire

Mais les yeux de quelqu’un m’ont dit un jour que, tout ça ce n'était pas moi

Et alors seulement à ce moment là j’ai pu devenir l’homme que tu vois

Mais si tu dis sans cesse de nous, qu’on n’est pas chez nous, qu’on n’est pas

comme toi

Alors pourquoi tu t'étonnes quand certains agissent comme s’ils étaient pas

chez eux

Comme s’ils étaient pas comme toi

Et ce noir ou ce rebeu que tu croises dans la rue, quel regard lui portes-tu

Parce que, c’est ce regard qui va déterminer chaque lendemain de son existence

et de la tienne aussi

Parce qu'être Français sur le papier ne suffit pas si, dans tes attitudes,

y a pas la même reconnaissance aussi

Le temps presse, c’est pas repeindre les murs qu’il faut, mais mettre la

lumière dans les êtres

I may be not all the time all I’ve got

I maybe not, I maybe not, all the time all I’ve got

I maybe not, I maybe not, all the time all I’ve got

I maybe not, I maybe not, all the time all I’ve got

I may be not

On est près, voire plus de 60 millions, mais on ne voit que soi

Notre identité est dans les yeux de l’autre comme dans un miroir, on se voit

Sous le voile de cette musulmane peut se cacher un être libre, transi d’amour

et de respect pour la République

Mais, que dit le regard sous l’emprise d’une forme de peur médiatique?

Sous sa kippa, peut être un être totalement épris de justice

Mais, que dit le regard sous l’emprise d’une mode médiatique?

Porter le changement comme un fardeau sur son propre chemin de croix

Et se dire que c’est pas possible parce que, c’est ce que le regard de l’autre

nous renvoie

Alors on se réveille chaque lendemain de ce qu’est notre existence

En ayant la conviction, toujours un peu plus profonde, qu’on ne mérite pas de

reconnaissance

Comment veux-tu, qu’on pense autrement si personne nous calcule

Le temps presse, on est des êtres, pas juste une addition, une soustraction ou

une division dans un de leurs calculs

I may be not all the time all I’ve got

I maybe not, I maybe not, all the time all I’ve got

I maybe not, I maybe not, all the time all I’ve got

I maybe not, I maybe not, all the time all I’ve got

I may be not

On est près, voire plus de 60 millions, mais ils ne voient qu’eux

C’est ce qu’on se dit, jeunes de cités quand, en famille le soir,

on est devant la télé

C’est ce qu’on se dit quand ce qu’on voit à l'écran ne reflète en rien la

réalité qu’on connaît

C’est dans le regard de l’autre qu’on devient soi, mais, s’ils ne voient qu’eux

Alors nos principes resteront inertes comme la pierre dans laquelle ils sont

gravés

C’est contre cela qu’on doit se battre, et quand tout ça sera terminé

Je veux dire, au terme de notre existence, avoir été debout jusqu'à la fin sera

notre ultime fierté

Au fond, il n’y a que, la vérité qui ait d’yeux pour ma part

Et si je n’ai pas réussi à vous convaincre de cela, c’est moi qui n’est pas été

à la hauteur

Au fond, il n’y a que la vérité qui ait d’yeux pour ma part

Et si je n’ai pas réussi à vous convaincre de cela, c’est moi seul qu’il faut

blâmer pour ça

Le temps presse, faut qu’on se bouge et pas juste attendre que la machine nous

broie

I may be not all the time all I’ve got

I maybe not, I maybe not, all the time all I’ve got

I maybe not, I maybe not, all the time all I’ve got

I maybe not, I maybe not, all the time all I’ve got

I may be not

We zijn dichtbij, zelfs meer dan 60 miljoen, maar we zien alleen onszelf

Terwijl het in de blik van de ander is dat we uiteindelijk onszelf worden

Ik ben de man van Tess, de voorstedelijke nigga die beschoten had kunnen worden

de heroïne

Opgehangen in een cel of gevuld met woede die de prachtige religie besmeurt die is

Islam, alleen denkend aan vernietiging

Maar iemands ogen vertelden me op een dag dat ik het niet was

En alleen dan kon ik de man worden die je ziet

Maar als je maar over ons blijft zeggen, we zijn niet thuis, we zijn niet

zoals jou

Dus waarom vraag je je af wanneer sommigen doen alsof ze dat niet zijn?

bij hen thuis

Alsof ze niet zoals jij waren

En deze zwarte of deze Arabier die je op straat tegenkomt, hoe kijk je naar hem?

Want het is deze look die elke dag na zijn bestaan ​​zal bepalen

en de jouwe ook

Want Frans zijn op papier is niet genoeg als, in uw houding,

er is ook niet dezelfde erkenning

De tijd dringt, het is niet het herschilderen van de muren, maar het plaatsen van de

licht in wezens

Ik ben misschien niet altijd alles wat ik heb

Ik mag niet, ik mag niet, de hele tijd alles wat ik heb

Ik mag niet, ik mag niet, de hele tijd alles wat ik heb

Ik mag niet, ik mag niet, de hele tijd alles wat ik heb

Ik ben misschien niet

We zijn dichtbij, zelfs meer dan 60 miljoen, maar we zien alleen onszelf

Onze identiteit is in elkaars ogen als in een spiegel, we zien elkaar

Onder de sluier van deze moslim kan een vrij wezen verbergen, gefixeerd met liefde

en respect voor de Republiek

Maar wat zegt de blik in de greep van een vorm van media-angst?

Onder zijn keppeltje, misschien een wezen dat helemaal verliefd is op gerechtigheid

Maar wat zegt de blik onder invloed van een mediamode?

Draag wisselgeld als een last op de eigen weg van het kruis

En zeg tegen jezelf dat het niet kan, want dat is de blik van de ander

geeft ons terug

Dus we worden elke ochtend wakker met wat ons bestaan ​​is

Door de overtuiging te hebben, altijd een beetje dieper, dat men het niet verdient om

erkenning

Hoe verwacht je dat we anders denken als niemand ons berekent?

De tijd dringt, we zijn wezens, niet alleen optellen, aftrekken of

een deling in een van hun berekeningen

Ik ben misschien niet altijd alles wat ik heb

Ik mag niet, ik mag niet, de hele tijd alles wat ik heb

Ik mag niet, ik mag niet, de hele tijd alles wat ik heb

Ik mag niet, ik mag niet, de hele tijd alles wat ik heb

Ik ben misschien niet

We zijn dichtbij, misschien meer dan 60 miljoen, maar ze zien ze alleen

Dat zeggen we tegen onszelf, jongeren uit de woonwijken als we 's avonds in familiekring

we zitten voor de tv

Dat is wat we onszelf vertellen als wat we op het scherm zien niet overeenkomt met de

realiteit die we kennen

Het is in de blik van de ander dat we onszelf worden, maar als ze alleen zichzelf zien

Dan blijven onze principes inert als de steen waarin ze zijn

gegraveerd

Dat is waar we tegen moeten vechten, en als het allemaal voorbij is

Ik bedoel, aan het einde van ons bestaan, zal staan ​​tot het einde...

onze ultieme trots

Uiteindelijk heeft alleen de waarheid oog voor mij

En als ik je daar niet van kon overtuigen, was ik degene die dat niet was.

klaar voor

Diep van binnen heeft alleen de waarheid oog voor mij

En als ik je daar niet van heb kunnen overtuigen, ben ik de enige die dat kan doen.

er de schuld van geven

De tijd dringt, we moeten verhuizen en niet alleen wachten op de machine

maalt

Ik ben misschien niet altijd alles wat ik heb

Ik mag niet, ik mag niet, de hele tijd alles wat ik heb

Ik mag niet, ik mag niet, de hele tijd alles wat ik heb

Ik mag niet, ik mag niet, de hele tijd alles wat ik heb

Ik ben misschien niet