Ce Monde Ma Muse 1.0 - Abd Al Malik

J’efface les horizontales, pour le vertical

Butine le miel, m'éprend du ciel à présent j’aime

Sans restriction vois tu maintenant je suis libre

Libre enfin dans ma vie, vogue où mon c œur me porte

Et je me pare de sa couronne, c’est l’amour qui me fait devenir roi

Regarde plus ailleurs, tant d’amour me rend ivre

Plus rien ne me nuit depuis que je suis près de lui je donne

Le cœ ur sans amour est comme un homme sans larme ou un corps sans âme

Prendre l’extrême pour le milieu, le beau pour l’hideux

Je m’adresse au monde, donne ta main qu’ensemble on forme une ronde

Je m’adresse au monde pour qu’on puisse partager, ami

Je m’adresse au monde pour qu’enfin le soleil nous remplisse

Mon monde ne pleure plus à voir tes larmes, je n’en puis plus

Viens dans mes bras monde ma muse

Homme je chante le vent pour que tu sèches tes larmes

Je fais pleurer le ciel pour que tu baisses les armes

T’offre le soleil pour éclaircir le gris de ta vie

La lune et les étoiles déploient leurs ailes la nuit

Pour qu’enfin mes enfants regardent le ciel et comprennent

Qu’il existe des lumières dans l’ombre de l’espoir

Qui ne s'éteigne jamais faut le savoir

Rappelle-toi ami, t’avais sept ans, tu parlais aux oiseaux

Aux arbres, aux cailloux tout était si beau

Je suis le monde, j’ai été créé pour toi et oui

Je t’aime nous sommes les meilleurs amis de cette vie

Je me déchaîne, erreur c’est le cri de ma douleur

C’est le gémissement de l’enfant maman comprends

Ton c œur est comme moi respecte le, écoute le

Il contient le secret de cette vie, l’amour vis le

Maintenant je vais te parler comme à un fakir

Le point commun tu le sais mu par la même chose

Je sais ce qui te gène, c’est l'état des c œurs

Désorienté, dévié de l’essentiel

Tu sais le cœ ur de l’homme est comme une tasse de lait

Qu’il faut remplir d’un bon lait et bienfaiteur

Mais pas de lait avarié c’est dévastateur

C’est l’ouverture en quelque sorte à toutes les maladies de l'âme

Qui sont pires que celle du corps

Terre malgré les événements y’a espoir

Crois Abd Al Malik et moi on te ment pas

Ce médecin qui donne du lait, on le connaît

Ik wis de horizontale, voor de verticale

Foerageer de honing, word verliefd op mij vanuit de lucht nu ik liefheb

Onbeperkt kun je zien dat ik nu vrij ben

Eindelijk vrij in mijn leven, zeil waar mijn hart me brengt

En ik versier mezelf met zijn kroon, het is liefde die me koning maakt

Zoek niet verder, zoveel liefde maakt me dronken

Niets schaadt me, want ik ben dicht bij hem, ik geef

Het hart zonder liefde is als een man zonder tranen of een lichaam zonder ziel

Neem het extreme voor het midden, het mooie voor het afschuwelijke

Ik spreek tot de wereld, geef je hand dat we samen een cirkel vormen

Ik spreek tot de wereld zodat we kunnen delen, vriend

Ik spreek tot de wereld zodat de zon ons eindelijk zal vullen

Mijn wereld huilt niet meer bij het zien van jouw tranen, ik kan het niet meer aan

Kom in mijn armen wereld mijn muze

Man, ik zing de wind voor jou om je tranen te drogen

Ik laat de lucht huilen om je armen neer te leggen

Bied je de zon om het grijs van je leven te verlichten

De maan en de sterren spreiden hun vleugels 's nachts

Zodat mijn kinderen eindelijk naar de lucht kijken en begrijpen

Dat er lichten zijn in de schaduw van hoop

Wie gaat er nooit uit moet je weten

Weet je nog vriend, je was zeven, je sprak met vogels

Aan de bomen, aan de stenen was alles zo mooi

Ik ben de wereld, ik ben voor jou gemaakt en ja

Ik hou van je, we zijn beste vrienden in dit leven

Ik ga wild, fout, het is de kreet van mijn pijn

Het is het gekreun van het kind dat moeder begrijpt

Je hart is zoals ik, respecteer het, luister ernaar

Het bevat het geheim van dit leven, liefde leeft voort

Nu zal ik met je praten als een fakir

Het gemeenschappelijke punt dat je weet dat het door hetzelfde wordt gedreven

Ik weet wat je dwarszit, het is de toestand van de harten

Gedesoriënteerd, afgeweken van het essentiële

Je weet dat het hart van de mens is als een kopje melk

Te vullen met goede melk en weldoener

Maar geen bedorven melk is verwoestend

Het is in zekere zin de opening naar alle ziekten van de ziel

Die erger zijn dan die van het lichaam

Aarde ondanks de gebeurtenissen is er hoop

Geloof Abd Al Malik en ik lieg niet tegen je

Deze dokter die melk geeft, we kennen hem