Mi Verso Es Como Un Puñal - Pablo Milanés

Mi verso es como un puñal

Que por el puño, echa flor

Mi verso es un surtidor

Que da un agua de coral

Mi verso es de un verde claro

Y de un carmín encendido

Mi verso es un ciervo herido

Que busca en el monte amparo

¡penas!

¿quién osa decir

Que tengo yo penas?

luego

Después del rayo, y del fuego

Tendré tiempo de sufrir

Yo sé de un pesar profundo

Entre las penas sin nombres:

¡la esclavitud de los hombres

Es la gran pena del mundo!

¡hay montes, y hay que subir

Los montes altos: ¡después

Veremos, alma, quién es

Quién te me ha puesto al morir!

Mijn vers is als een dolk

Dat bij de vuist, het bloeit

Mijn vers is een leverancier

Wat geeft een koraalwater?

Mijn vers is lichtgroen

En van een verlichte karmijn

Mijn vers is een gewond hert

Wat zoek je in de shelter mount

sorry!

wie durft te zeggen

Wat heb ik verdriet?

later

Na de bliksem en het vuur

Ik zal tijd hebben om te lijden

Ik weet van diepe spijt

Onder de smarten zonder namen:

de slavernij van mannen

Het is het grote verdriet van de wereld!

er zijn bergen en je moet klimmen

De hoge bergen: na

We zullen zien, ziel, wie is

Wie heeft je ter dood gebracht!