Спутники - Юрий Визбор

По прекрасному Чюрленису,

Иногда по Остроухову

Мчались мы с одной знакомою

На машине Жигули.

Заезжали в Левитана мы,

В октябри его пожухлые.

Направлялись мы к Волошину,

Заправлялись, как могли.

По республике Цветаевой,

Через область Заболоцкого

С нами шла высоковольтная

Окуджавская струна.

Поднимались даже в горы мы,

Покидая землю плоскую,

Между пиком барда Пушкина

И вершиной Пастернак.

Некто Вольфганг Амадеевич

Слал нам ноты из-за облака,

Друг наш, Николай Васильевич,

Улыбался сквозь туман.

Слава богу, мы оставили

Топь Софроновскую побоку,

Двор заезжий Долматовского

И пустыню Налбалдян.

Между Грином и Волошиным

На последнем переходе мы Возвели шатер брезентовый,

Осветив его костром.

И собрали мы сторонников

Рифмы, кисти и мелодии,

И, представьте, тесно не было,

Нам за крошечным столом!

По прекрасному Чюрленису,

Иногда по Остроухову…

Volgens de mooie Čiurlionis,

Soms volgens Ostroukhov

We raceten met een vriend

Met de Zhiguli-auto.

We gingen naar Levitan,

In oktober is het verdord.

We waren op weg naar Voloshin,

Ze gingen zo goed mogelijk door.

In de Republiek Tsvetajeva,

Door de Zabolotsky-regio

We werden vergezeld door een hoogspanning

Okudzhavskaya-snaar.

We hebben zelfs de bergen beklommen,

De platte aarde verlaten

Tussen de top van de bard Pushkin

En de top van Pasternak.

Iemand Wolfgang Amadeevich

Hij stuurde ons notities van achter de wolk,

Onze vriend, Nikolai Vasilyevich,

Glimlachte door de mist.

Godzijdank zijn we vertrokken

Marsh Sofronovskaya kant,

Binnenplaats op bezoek bij Dolmatovsky

En de Nalbaldische woestijn.

Tussen Groen en Voloshin

Bij de laatste oversteek hebben we een canvas tent opgezet,

Verlicht het met vuur.

En we verzamelden supporters

Rhymes, brushes en melodieën,

En stel je voor, het was niet druk,

We zitten aan een kleine tafel!

Volgens de mooie Čiurlionis,

Soms volgens Ostroukhov...