Tata (fragment audiobooka "Jestem Marysia i chyba się zabiję dzisiaj") - Mery Spolsky

Przyniesie zawsze herbatę w największym kubku

Przybije gwoździa o północy, gdy polaroidy ułożą się w całość i zachcą wisieć

natychmiast

Gdy schodzę zaspana, przełączy kanał na dole i dojrzy tam siebie w ekranie

sprzed lat z wąsem na scenie

Ta-ta-ta-ta-ta

Ta-ta-ta-ta-ta

Ta-ta-ta-ta-ta

Opowie jak było w Opolu na scenie

Te historie znam już na pamięć

Z Marylą Rodowicz grało się fajnie

Sośnicka aleją przypadkiem szła sobie

Krystyna Prońko czasem niemiła

Ups, obiecałam, że nigdy nie powiem

Franek Kimono parkietem zamiata

Mówię: «na basie gra tu mój tata»

(Ta-ta-ta-ta-ta-ta)

Woli być znany z tych bardziej jazzowych

Kaczka Dziwaczka to przecież jest jazz

Mówi mi: «Mery, mów o tych radiowych»

A ja czule na to: «tata, you da best»

Bas trochę kurzy się w szafi

Budzi się na specjalne okazje

Nadal gra najlpiej na świecie

Nikt nie umie tak śmigać, tak gnać

Tak czuć, tak brzmieć, tak grać, wibrować

Na basie falować

Chcę komplementować

W domu ma fankę

Ta-ta-ta-ta-ta

Ta-ta-ta-ta-ta-ta

Rano rozśmieszy, omlet już czekazuwa po nocach, telefon na straży Kciuk, gitara,

trochę serduszek Smutno to wyśle potwora z kanapy

Słucha moich wypocin z pokoju Kiwnięcie głową, werdykt, że «super» Otuli ręką,

poklepie po głowie Wszystkie zmartwienia rozkaże mieć w dupie

Na ogół jest wesoło, problemów brak, nawet gdy mama już ledwo, ledwo,

to wszystko ja-koś szło.

Mieliśmy okazję przetestować milion mrożonych

propozycji, zupy prezydenckie, mieszanki królewskie, dziwadła zmrożone,

warzywa z mikrofali.

Wszystko zawsze smaku-je, nic nie stanowi problemu,

a gdy w końcu

Nauczyłam się gotować to też było super.

Obiad zawsze we dwójkę.

W tle jakaś muzyka, serwetka pod kolor, unosi się para i raport minionego dnia

sam się wygłasza

Nie ma dnia bez kawałka ciasta, do którego lubię się sprytnie dołączyć więc

siedzi ukryte w spiżarce i modli się bym go nie znalazła.

Rytuał codzienności

poznany jak własna kie szeń

Jest jedno miejsce, gdzie zakaz mam wstępu

Tańczą w nim śrubki tango szalone

Wiercą się czasem ospałe wiertarki Wszystko stamtąd wychodzi jak nowe Zepsute

suwaki, buty zbrudzone, spodnie za długie, dziury w kolanach Garaż to świętość,

trzymaj się z dala

Wystarczy zostawić, bez słowa pod drzwiami

Na urodziny zawsze tort

Koszule w kwiaty wiszą w rządku Balony złote jak łańcuszki Z krzyżykiem i z

miłością od taty, taty Dla niego wszystko jest w porządku Tata weźmy sobie psa,

super

Zróbmy zdjęcie po koncercie Powiedz mi czy dobrze gram, super, super

Mój tata wymiata

Oko się szkli, że trafiło mi się tak cudnie, bo przecież zołza ze mnie niemała

i złośnica największa w dzielnicy.

Ale on wie, że go kocham, bo mówię mu to sto

razy dziennie, zawsze jestem, pomogę, przeproszę, przytulę, wyślę serduszko,

kupię drożdżówkę, na-dam pocztówkę.

Zawsze mi mija i już nie jestem jak

Żmija, usmażę kotleta, wysprzątam w toaletach, wypiorę mu spodnie,

kupię coś w czym będzie mu wygodnie, doradzę, załatwię, rozwikłam szyfry

mejlowe, wyręczę, rozśmieszę, ogolę, uczeszę

Więc jeśli to czyta niech zbiera kopyta, bo dziś jego kolej, a podłoga wciąż

nieumyta!!!

Mój tata zamiata.

Żart!

Kocham Cię Tatik

Hij zal altijd thee brengen in de grootste mok

Het zal om middernacht spijkeren wanneer de polaroids allemaal bij elkaar zijn en willen hangen

onmiddellijk

Als ik in slaap val, schakelt ze het kanaal beneden en ziet ze zichzelf daar op het scherm

jaar geleden met een snor op het podium

Ta-ta-ta-ta-ta

Ta-ta-ta-ta-ta

Ta-ta-ta-ta-ta

Hij zal je vertellen hoe het was op het podium in Opole

Ik ken deze verhalen al uit mijn hoofd

Het was leuk om met Maryla Rodowicz te spelen

Sośnicka liep per ongeluk door de steeg

Krystyna Prońko is soms onaangenaam

Oeps, ik heb beloofd dat ik het nooit zou vertellen

Franek Kimono veegt de dansvloer aan

Ik zeg: «mijn vader speelt hier bas»

(Ta-ta-ta-ta-ta-ta)

Hij staat liever bekend om de meer jazzy's

Duck Dziwaczka is tenslotte jazz

Hij vertelt me: "Mery, praat over de radio's"

En daar ben ik gevoelig voor: "papa, je zult het beste geven"

De bas is een beetje stoffig in de kast

Hij wordt wakker bij speciale gelegenheden

Het speelt nog steeds de beste game ter wereld

Niemand kan zo draaien, zo haasten

Zo voelen, zo klinken, zo spelen, zo vibreren

Zwaaien op de bas

Ik wil je complimenteren

Ze heeft een ventilator in huis

Ta-ta-ta-ta-ta

Ta-ta-ta-ta-ta-ta

Hij zal je 's ochtends aan het lachen maken, de omelet wacht' s nachts, de telefoon op de wacht Duim, gitaar,

kleine hartjes Verdrietig, het zal het monster van de bank sturen

Hij luistert naar mijn zwaaien vanuit de kamer. Knik met zijn hoofd, het oordeel dat "geweldig" Ze wikkelen hun hand,

schouderklopje

Het is over het algemeen vrolijk, er zijn geen problemen, zelfs als mama amper, amper,

het ging allemaal.

We hadden de kans om een ​​miljoen bevroren exemplaren te testen

voorstellen, presidentiële soepen, koninklijke mixen, bevroren freaks,

magnetron groenten.

Alles smaakt altijd goed, niets is een probleem

en wanneer eindelijk?

Ik heb leren koken, het was ook geweldig.

Lunch altijd voor twee.

Op de achtergrond wat muziek, een gekleurd servet, opstijgende stoom en een verslag van de dag ging voorbij

hij spreekt zelf

Er gaat geen dag voorbij zonder een stukje taart waar ik graag slim aan mee doe, dus

hij zit verstopt in de voorraadkast en bidt dat ik hem niet vind.

Het ritueel van het dagelijks leven

bekend als iemands zak

Er is één plek waar ik niet mag

Er dansen gekke tangoschroeven erin

Trage boren friemelen soms. Alles komt eruit als nieuw. Kapot

ritsen, vuile schoenen, te lange broek, gaten in de knieën De garage is heilig,

Blijf weg

Ga gewoon weg zonder een woord te zeggen bij de deur

Altijd een verjaardagstaart

Shirts met bloemen hangen in een rij Gouden ballonnen als kettingen Met een kruis en met

liefs van papa, papa Hij is in orde papa laten we een hond nemen,

stoer

Laten we na het concert een foto maken. Vertel me of ik goed, geweldig, geweldig speel

Mijn vader rockt

Het oog is glazig dat het mij zo wonderlijk is overkomen, want het is geen kleintje

en de grootste spitsmuis in de wijk.

Maar hij weet dat ik van hem hou omdat ik hem honderd vertel

keer per dag, ik ben er altijd, ik zal helpen, ik zal me verontschuldigen, ik zal je knuffelen, ik zal je een hart sturen,

Ik zal een broodje kopen, ik zal je een ansichtkaart geven.

Het gaat altijd voorbij en ik ben niet zoals meer

Viper, ik bak een karbonade, maak de toiletten schoon, was zijn broek,

Ik zal iets kopen dat handig voor hem is, ik zal adviseren, regelen, de codes ontrafelen

per e-mail, ik zal het doen, je aan het lachen maken, scheren en je haar kammen

Dus als hij dit leest, laat hem zijn hoeven verzamelen, want vandaag is het zijn beurt, en de vloer is nog steeds

ongewassen!!!

Mijn vader is aan het vegen.

Grap!

Ik hou van je Tatik