Цветы - Олег Скобля

Я был рабом в одной из стран,

Я вспоминал тебя и плакал по ночам…

Мне снился дом и зелень трав,

И я жалел о том, что прежде был не прав.

Я у звезды узнал о том,

Что у порога

стонет луч под каблуком.

И на земле, и в простынях

Он задыхался,

словно я в тревожных снах.

Ты не поверишь — прости,

Ты не узнаешь эту боль,

Когда из вен уходит жизнь.

Я не устану просить:

Ik was een slaaf in een van de landen

Ik herinnerde me je en huilde 's nachts...

Ik droomde van een huis en groen gras,

En ik had er spijt van dat ik me eerder had vergist.

Ik heb van een ster geleerd dat

Wat staat er op de drempel?

de balk kreunt onder de hiel.

Zowel op de grond als in de lakens

Hij was aan het stikken

alsof ik in verontrustende dromen ben.

Je zult het niet geloven - het spijt me

Je herkent deze pijn niet

Als het leven de aderen verlaat.

Ik zal niet stoppen met vragen: