Клинопись - Олег Скобля

Привычная тоска

Слезою по щеке.

Я закрывал глаза

С мечтою о тебе

И отпускал печаль

Под самолетный рев

В неоновую даль

Вечерних городов.

Кто сильный — тот и прав,

Кто верит — тот блажен.

Откроется портал

Высоких перемен,

И ты увидишь свет,

И все поймешь без слов.

Тебе напомнит крест

Распятую любовь.

В небеса сорвись и перелистай

Эту клинопись перелетных стай.

На судьбу не злись, Бога не кляни —

Это клинопись нашей осени.

Прощай, я ухожу —

За все меня прости.

Я больше не могу

Тяжелый крест нести,

И где-то далеко,

В затерянной стране,

Вдали от дураков

Построю дом тебе.

В небеса сорвись и перелистай

Эту клинопись перелетных стай.

На судьбу не злись, Бога не кляни —

Это клинопись нашей осени.

Развеется туман

Твоих винтажных грез.

По белым облакам

К тебе идет Христос.

Сними без лишних слов

Оковы суеты,

Прощение грехов

У Бога попроси.

В небеса сорвись и перелистай

Эту клинопись перелетных стай.

На судьбу не злись, Бога не кляни —

Это клинопись нашей осени.

На судьбу не злись, Бога не кляни —

Это клинопись нашей осени.

Привычная тоска

Слезою по щеке.

Я закрывал глаза

С мечтою о тебе

И отпускал печаль

Под самолетный рев

В неоновую даль

Вечерних городов.

Gewoon verlangen

Ik scheur over mijn wang.

Ik sloot mijn ogen

Met een droom over jou

En laat het verdriet los

Naar het gebrul van het vliegtuig

In de neonafstand

Avond steden.

Wie sterk is heeft gelijk

Wie gelooft is gezegend.

Er gaat een portaal open

hoge verandering,

En je zult het licht zien

En je zult alles begrijpen zonder woorden.

Doet denken aan het kruis

Gekruisigde liefde.

Breek in de lucht en blader door

Dit spijkerschrift van trekkende kuddes.

Wees niet boos op het lot, vervloek God niet -

Dit is het spijkerschrift van onze herfst.

Vaarwel, ik ga weg

Vergeef me alles.

ik kan het niet meer doen

Draag een zwaar kruis

En ergens ver weg

In een verloren land

Verre van dwazen

Ik zal een huis voor je bouwen.

Breek in de lucht en blader door

Dit spijkerschrift van trekkende kuddes.

Wees niet boos op het lot, vervloek God niet -

Dit is het spijkerschrift van onze herfst.

De mist zal zich verspreiden

Je vintage dromen

Op witte wolken

Christus komt naar je toe.

Opstijgen zonder verder oponthoud

ketenen van ijdelheid,

Vergeving van zonden

Vraag God.

Breek in de lucht en blader door

Dit spijkerschrift van trekkende kuddes.

Wees niet boos op het lot, vervloek God niet -

Dit is het spijkerschrift van onze herfst.

Wees niet boos op het lot, vervloek God niet -

Dit is het spijkerschrift van onze herfst.

Gewoon verlangen

Ik scheur over mijn wang.

Ik sloot mijn ogen

Met een droom over jou

En laat het verdriet los

Naar het gebrul van het vliegtuig

In de neonafstand

Avond steden.