The Day I Tried To Teach Charlene Mackenzie How To Drive - Ray Stevens

Well, now Charlene Mackenzie was a certified beauty

And I thought it was my patriotic duty

To teach her things like neckin', yeah

And drivin' an automobile

Now Charlene Mackenzie, while prettier than most

Turned out to be as deaf as a post

A condition I was not aware of until

She got behind my steerin' wheel

I had a '57 Chevy, it was born to run

It was a red-hot, fuel-injected son of a gun

And when she showered down on that accelerator

She just froze when it let out a roar

I said, «Don't rev it so much, take your foot off the gas»

She thought I said, «Pop the clutch and make it go fast»

And she did, and friends, we laid rubber for a block or more

And there were chickens on the bumper

Yeah, feathers in the grill

Rose bushes in the wheel wells

And a pig on my windshield

Yeah, and the bees were a-buzzin'

Where she mowed down their beehive

On the day I tried to teach Charlene Mackenzie how to drive

(How to drive)

I said, «Hold on a second, I wanna talk to you»

She thought I said, «Go for second and see what she’ll do»

And we laid more rubber, she jumped it to a hundred and four

Now Clarkdale, Georgia is just a little old town

And shoot, I thought I knew my way around

But she took me places that day I’d never seen before

Through farms and gullies and over hills

We uncovered lovers and moonshine stills

And broke into a clearing of the annual picnic

Of the Georgia Highway Patrol

Yeah, we broke up that picnic and everything in it

Those officers were on us in a New York minute

And I knew somehow I just had to regain control

Because now there were lovers on the bumper

Picnic baskets in the grill, yeah

Wrapped around the fenders

Was what was left of a moonshine still

There was a wounded patrolman on my windshield

Yellin', «You'll get three to five»

On the day I tried to teach Charlene Mackenzie how to drive

(How to drive)

Well, I finally got her just to push in the clutch

And we coasted to a stop

But she still had her foot on the gas

When up walked that wounded highway cop

He blew some feathers out of his mouth

And before I could stop him, I heard him ask

«Ptooey, why don’t you quit revvin' it up so much

And take your foot off the gas?»

Oh no, here we go again

And there were chickens on the bumper

Yeah, feathers in the grill

Rose bushes in the wheel wells

And a pig on my windshield

And the bees were a-buzzin'

Where she mowed down their beehive

On the day I tried to teach Charlene Mackenzie how to drive

(How to drive)

On the day I tried to teach Charlene

Ah, Charlene, Charlene, look out

How to drive

Charlene came to see me in the hospital a few days later

And apologized for all the damage she’d done

And assured me that everything was gonna be alright now

Because her parents had just bought her a brand new hearing aid

And it was the finest hearing aid that money could buy

And I said, «Well, really, Charlene?

What kind is it?»

She just looked at her watch and said, «Oh, it’s about 9:30»

Nou, nu was Charlene Mackenzie een gecertificeerde schoonheid

En ik dacht dat het mijn vaderlandslievende plicht was

Om haar dingen te leren zoals nekken, yeah

En autorijden

Nu Charlene Mackenzie, hoewel mooier dan de meeste

Bleek zo doof als een post te zijn

Een voorwaarde waarvan ik me niet bewust was tot

Ze kroop achter mijn stuur

Ik had een '57 Chevy, het was geboren om te rennen

Het was een gloeiend hete, brandstofgeïnjecteerde zoon van een geweer

En toen ze onder het gaspedaal douchte

Ze bevroor gewoon toen het brulde

Ik zei: «Niet zo veel toeren, haal je voet van het gas»

Ze dacht dat ik zei: "Knijp de koppeling in en laat hem snel gaan"

En dat deed ze, en vrienden, we legden rubber voor een blok of meer

En er zaten kippen op de bumper

Ja, veren in de grill

Rozenstruiken in de wielkasten

En een varken op mijn voorruit

Ja, en de bijen waren a-buzzin'

Waar ze hun bijenkorf heeft gemaaid

Op de dag dat ik Charlene Mackenzie probeerde te leren autorijden

(Hoe te rijden)

Ik zei: "Wacht even, ik wil met je praten"

Ze dacht dat ik zei: «Ga voor de tweede en kijk wat ze zal doen»

En we legden meer rubber, ze sprong het tot honderdvier

Nu is Clarkdale, Georgia slechts een klein oud stadje

En schiet, ik dacht dat ik de weg wist

Maar ze nam me die dag mee naar plaatsen die ik nog nooit eerder had gezien

Door boerderijen en geulen en over heuvels

We hebben minnaars en maneschijnstills ontdekt

En brak in op een open plek van de jaarlijkse picknick

Van de Georgia Highway Patrol

Ja, we hebben die picknick uit elkaar gehaald en alles erin

Die agenten waren binnen een minuut in New York bij ons

En ik wist dat ik op de een of andere manier de controle terug moest krijgen

Omdat er nu minnaars op de bumper zaten

Picknickmanden in de grill, yeah

Gewikkeld rond de spatborden

Was wat er nog over was van een maneschijn nog steeds?

Er zat een gewonde agent op mijn voorruit

Yellin', "Je krijgt drie tot vijf"

Op de dag dat ik Charlene Mackenzie probeerde te leren autorijden

(Hoe te rijden)

Nou, ik heb haar eindelijk zover gekregen om de koppeling in te drukken

En we kwamen tot stilstand

Maar ze had nog steeds haar voet op het gas

Toen liep die gewonde snelwegagent naar boven

Hij blies wat veren uit zijn mond

En voordat ik hem kon stoppen, hoorde ik hem vragen:

"Ptooey, waarom stop je er niet zo mee op"

En je voet van het gas halen?»

Oh nee, daar gaan we weer

En er zaten kippen op de bumper

Ja, veren in de grill

Rozenstruiken in de wielkasten

En een varken op mijn voorruit

En de bijen waren a-buzzin'

Waar ze hun bijenkorf heeft gemaaid

Op de dag dat ik Charlene Mackenzie probeerde te leren autorijden

(Hoe te rijden)

Op de dag dat ik probeerde om Charlene les te geven

Ah, Charlene, Charlene, kijk uit

Hoe te rijden

Charlene kwam een ​​paar dagen later naar me toe in het ziekenhuis

En verontschuldigde zich voor alle schade die ze had aangericht

En verzekerde me dat alles nu goed zou komen

Omdat haar ouders net een gloednieuw hoortoestel voor haar hadden gekocht

En het was het beste hoortoestel dat je voor geld kon kopen

En ik zei: "Nou, echt, Charlene?

Wat voor soort is het?"

Ze keek op haar horloge en zei: "Oh, het is ongeveer half tien"