Laissez-les partir - 47ter

Des mois, des années, allongé sur un lit d’hôpital

Des mois, des années à songer qu’il faut pas trop qu’ils tardent

L’espoir est rongé, le cœur éponge les pleurs

Des fois c’est con mais c’est se condamner qui soulage sa peur

Et il y a rien de pire que la tristesse, de le voir dans les yeux de la miff

qui t’aime

Et il n’y a rien de pire que la détresse, de ne pas savoir où la vie t’entraine

Mais tu veux tout avancer, t’as retiré ta pensée

Est-ce que t’es sûr que c’est comme ça que ça devrait se passer

On ne pourra jamais se mettre à la place d’eux

On ne devrait jamais choisir à la place d’eux

On serait bien content de dire ce qu’on pense si on devait partir demain (mmm…

On ne pourra jamais se mettre à la place d’eux

On ne devrait jamais choisir à la place d’eux

On serait bien content de dire ce qu’on pense si on devait partir demain (mmm…

Laissez les partir (hey)

Laissez les partir (hey)

Laissez les s’en aller, sans parler, c’est à eux de choisir

Laissez les partir (hey)

Laissez les partir (hey)

Laissez les s’en aller, sans parler, c’est à eux de choisir

Quand la vie devient un cauchemar est-ce qu’elle vaut la peine

Quand tu la vois comme un taulard qui pourra pas purger sa peine

Où est-ce que je trouverai le moral, quand roulante sera ma chaise

Que c’est normal que le savoir que je peux mourir ça m’apaise

Je sais pas ce que je ferai si ça devait m’arriver demain

Je voudrai penser qu'à mon bonheur mais ce bâtard dépend des miens

Est-ce qu’ils voudront que je me batte, est-ce qu’ils voudront que je me barre

Est-ce qu’ils feront ce qu’ils feraient pour eux, putain je voudrais savoir

Laissez les partir (hey)

Laissez les partir (hey)

Laissez les s’en aller, sans parler, c’est à eux de choisir

Laissez les partir (hey)

Laissez les partir (hey)

Laissez les s’en aller, sans parler, c’est à eux de choisir

Laissez les partir (hey)

Laissez les partir (hey)

Laissez les s’en aller, sans parler, c’est à eux de choisir

Maanden, jaren, liggend in een ziekenhuisbed

Maanden, jaren denken dat ze niet te lang moeten wachten

Hoop is weggevreten, het hart veegt de tranen weg

Soms is het stom, maar het is jezelf veroordelen die je angst verlicht

En er is niets erger dan verdriet, het zien in de ogen van de miff

wie houdt van je

En er is niets erger dan leed, niet weten waar het leven je brengt

Maar je wilt verder, je hebt je gedachten verlegd

Weet je zeker dat het zo moet?

We kunnen onszelf nooit in hun schoenen plaatsen

Men zou nooit voor hen moeten kiezen

We zouden graag zeggen wat we denken als we morgen zouden vertrekken (mmm...

We kunnen onszelf nooit in hun schoenen plaatsen

Men zou nooit voor hen moeten kiezen

We zouden graag zeggen wat we denken als we morgen zouden vertrekken (mmm...

Laat ze gaan (hey)

Laat ze gaan (hey)

Laat ze gaan, niet praten, het is aan hen

Laat ze gaan (hey)

Laat ze gaan (hey)

Laat ze gaan, niet praten, het is aan hen

Als het leven een nachtmerrie wordt, is het het dan waard?

Als je haar ziet als een bajesklant die zijn straf niet kan uitzitten

Waar zal ik het moreel vinden, als mijn stoel aan het rollen is?

Dat het normaal is dat de wetenschap dat ik kan sterven me kalmeert

Ik weet niet wat ik zal doen als het mij morgen overkomt

Ik zou alleen aan mijn geluk willen denken, maar die klootzak hangt van het mijne af

Zullen ze willen dat ik vecht, zullen ze willen dat ik wegloop?

Zullen ze doen wat ze voor hen zouden doen, verdomme, ik wil het weten

Laat ze gaan (hey)

Laat ze gaan (hey)

Laat ze gaan, niet praten, het is aan hen

Laat ze gaan (hey)

Laat ze gaan (hey)

Laat ze gaan, niet praten, het is aan hen

Laat ze gaan (hey)

Laat ze gaan (hey)

Laat ze gaan, niet praten, het is aan hen