Ljósið - Skálmöld

Ljósið dansaði, logar skinu

Það létti okkur veturinn, hrakti burtu kala

Ákaft brann i eldstæðinu

Sá ylur veitti svöngum ró

Skall á torfinu vestanvindur

Sem vakti ótal óhreinar hugsanir af dvala

Fingur alla frostið bindur

Er fýkur lif úr östkustó

Stakkur minn er storkinn köldu blóði

Stendur hagl og illska mér í fang

Þungfær liggur þröngur bæjarslóði

Þreytist ég við dimman éljagang

Ljósið andaðist, logar dóu

Við lágum tvö í myrkrinu, heyrðum börnin gráta

Tíðin var of góð á góu

Nú geldur harpa fyrir það

Draugagaddurinn bítur beinin

Hvað bældi niður glóðina?

Það er snúin gáta

Hlusta ég á vesæl veinin

Og verð að koma mér af stað

Niðadimm og náköld brennir móðan

Nálgast hjáleiguna, allt er hljótt

Fimbulnæturfrost mig setur hljódan

Ferja þarf ég eldinn heim í nótt

Í nótt fraus á tjörn

Í nótt dóu börn

Í nótt frusu litlar hendur í hel

Sem höfðu áður leik að legg og skel

Í nótt fraus á tjörn

Brýst ég heim að bæjarskör

Ber með hnefa hurð af hjör

Birtan sýnir liðin lik

Lokk af enni þeirra strýk

Konan fölnuð, börnin blá

Bædi liggja, hún þeim hjá

Kaldan horfi köstinn í

Kveiki ég upp eld á ný?

Kveiki ég upp eld á ný?

Littu út um ljórann, vinur

Og leyfðu mér að kveðja þig

Skálinn allur skekst og hrynur

Þá Skotta vildi gleðja sig

Het licht danste, het licht scheen

Het heeft ons van de winter verlost, de kou verdreven

Intens vuur in de open haard

De dooier gaf de hongerige rust

Zal op de grasmat westenwind

Die ontelbare vieze gedachten aan winterslaap opriepen

Vingers alle vorst bindt

Is op de vlucht voor het leven van östkustó

Mijn stapel is gestold met koud bloed

Hagel en slechtheid zijn in mijn hand

Heavy-duty ligt in een smal stadje

Ik word moe van de donkere rush

Het licht stierf, de vlammen stierven

Wij tweeën lagen in het donker en hoorden de kinderen huilen

Het weer was te mooi

Harp er nu voor

De spookbeet bijt de botten

Wat onderdrukte de sintels?

Het is een verdraaid raadsel

Ik luister naar de arme man

En ik moet beginnen

Duisternis en kou verbranden de mist

Benader de verhuur, alles is stil

Fimbuln (turfrost legt me het zwijgen op)

Ik moet het vuur vanavond naar huis brengen

Tijdens de nacht vroor het op een vijver

Afgelopen nacht zijn er kinderen overleden

'S Nachts bevroor kleine handjes in de hel

Wie had er eerder een spel om te leggen en te schillen

Tijdens de nacht vroor het op een vijver

Ik ga naar huis naar de stad

Beren met een eerste deur van scharnieren

Het licht toont de dode lichamen

Deksel van hun voorhoofd strelen

De vrouw vervaagd, de kinderen blauw

Beide liegen, zij met hen

De cast ziet er koud uit

Zal ik weer een vuur aansteken?

Zal ik weer een vuur aansteken?

Kijk om je heen, vriend

En laat me afscheid van je nemen

De hele kom schudt en stort in

Toen wilden de Schotten zich verheugen