The Family Album/Here's A Toast/Hearts And Flowers (From Tonight At 8:30) - Noël Coward

Jasper:

And now, my dears, a toast.

Be prepared.

To ourselves, a closely united family,

and to the dear strangers who have joined us: I allude to you, Jane darling,

and Edward, and my dear Charles

Charles:

Does that mean we three may not drink?

Jasper:

Certainly not.

Drink to yourselves, to each other and to the happiness of us all

Charles:

Good

Harriet:

Oh, do be quiet Charles

Jasper:

Where was I, where was I, where was I?

Jane:

To the happiness of us all, my love

Jasper:

Thank-you, Jane

Here’s a toast to each of us

And all of us together

Here’s a toast to happiness and reasonable pride

May our touch on life be lighter

Than a seabird’s feather;

May all sorrows as we pass

Politely step aside

Jane:

A commonplace sentiment, my dear Jasper, worthy neither of you, nor of the

moment

Jasper:

Moments fly so swiftly, my love

Emily:

I thought what Jasper said was beautiful

Jasper:

Hush, Emily.

Jane’s chiding merely means that she would have liked to have

thought of it herself

Edward:

Get on with the toast, Jasper

Jasper:

Where was I, where was I, where was I?

Jane:

Gasping in the deeps of your own imagination, my love

Jasper:

Thank-you

Now I drink to those of us who, happily united

Ornament our family and share our joy and pain

Charles, my friend, and Edward, too, connubially plighted

Last, my dears, but always best, my own beloved Jane

Jane:

Charmingly put, my dear Jasper, if a trifle pedantic

Jasper:

I do my best, my love, but my best is obviously unworthy

Harriet:

Oh, do stop sparring, you two

Emily:

Sparring?

What about their expression?

Jasper:

Where was I, where was I?

Jane:

In command, my love, as always

Jasper:

Harriet married a soldier

A man of pleasant birth

A man of noble worth

And finely tempered steel

Ready to die for the Empire

The sun must never set

Upon his both brave but yet

Ambiguous ideal

So now, dear Charles, I am saluting you

That never setting-sun

Shall call you blest

If far-off natives take to shooting you

You will at least have done

Your level best

All:

Harriet married a soldier

May life be bright for him;

May might be right for him

For ever and for aye

Harriet married a soldier

And in the matrimonial fray

Harriet married a soldier

Despite his glories in the field

He’ll have to honour and obey

And be defeated till judgement day!

Harriet:

Oh, but how unfair of you all, I’m as meek as a mouse.

Charles rules me with a

rod of iron

Jane:

Dear Harriet, we salute your strategy that makes him believe it

Jasper:

Now we come to Emily, whose progress has been steady;

Only married two short years and three fat sons already

Emily:

You make me blush, Jasper.

We count the twins as one

Edward:

Never-the-less, my love, they’re normal babies, with a mouth each to feed

Jasper:

Emily married a doctor

A sentimental man

A mild and gentle man

Of scientific mind

Doing his best for the nation

Forever dutiful

A really beautiful

Example to the rest of us

A challange to the zest of us

The noblest and the best of us combined

Edward:

I accept your tribute, Jasper, while doubting its complete sincerity,

but the surface value is warming enough.

I thank you, Jasper

Emily and Jane:

Edward

Harriet:

It played another tune, I remember distinctly, it played another tune

Richard:

You mustn’t ask too much of it

Harriet:

It was a waltz

Jane:

Yes, yes, of course it was a waltz.

Don’t you remember, we danced to it years

later at a ball, before we were married — it was this — it was this ——

Hearts and flowers

Dreamy hours

Under skies of blue

Emily:

It’s remembered.

Oh, How clever of it

Richard:

Shh, Emily, That was their love-song

Jane:

Two fond hearts so sweetly beat in tune

'Neath the midnight magic of the moon

Petals falling

Love-birds softly calling

Life begins anew

When Cupid’s dart discloses

The secret of the roses

Hearts and flowers and you

Jasper:

The man who wrote those words certainly had a sweet tooth

Emily:

I remember Annie singing that tune when she was doing the stairs

Harriet:

I remember Nanny singing it when she was bathing Emily

Richard:

I remember Father humming it between his teeth when he was whacking me with a

slipper

Charles:

An excellent example of two hearts beating to the tune;

Jasper:

A crude joke, Charles, back to the barrack room

Jane:

We found it inspiring enough.

Did we not, my love?

Jasper:

Olympian, the loveliest song in the world

Jane & Jasper:

Hearts and flowers

By-gone hours

How the time have flown

Jasper:

You wore white camellias in your hair

Jane:

All you did was hold my hand and stare

Both:

Have we altered

Have our footsteps faltered

Through the years we’ve known?

When all our days are done, love

There’ll still be only one love

You and you alone

Jasper:

Forever, my heart

Jane:

Till death do us part

Burrows:

You rang, Mister Jasper?

Jasper:

Yes, Burrows.

Would you like a little Madeira?

Burrows:

I should be honoured, Mr. Jasper

Jasper:

Here

Burrows:

At your service, always

Jasper:

Thank-you

Burrows:

Have I your permission for a moment?

Jasper:

Certainly, Burrows.

What is it?

Burrows:

The musical box.

There should be a little tune.

A little tune from the years

that have ended.

Allow me.

I drink to you all, and to you, sir, and ma’am.

This house was happy when there were children in it

All:

Let the angels guide you

Be good and brave and true

Let the angels guide you

Oh do!

Oh do!

Oh do!

Spurn each vile temptation

Avoid each evil lure

Keep your conversation

Inordinately pure

Good may be rewarded

In some indefinite place

Be always virtuous just in case

Jasper:

En nu, lieverds, een toast.

Wees voorbereid.

Aan onszelf, een hechte familie,

en tot de dierbare vreemden die zich bij ons hebben aangesloten: ik zinspeel op jou, Jane schat,

en Edward, en mijn beste Charles

Karel:

Betekent dit dat we drieën niet mogen drinken?

Jasper:

Zeker niet.

Drink op jezelf, op elkaar en op het geluk van ons allemaal

Karel:

Mooi zo

Harriet:

Oh, wees stil Charles

Jasper:

Waar was ik, waar was ik, waar was ik?

Jane:

Tot het geluk van ons allemaal, mijn liefste

Jasper:

Dank je, Jane

Hier is een toast op ons allemaal

En wij allemaal samen

Hier is een toast op geluk en redelijke trots

Moge onze kijk op het leven lichter zijn

Dan de veer van een zeevogel;

Moge al het verdriet als we voorbijgaan

Stap beleefd opzij

Jane:

Een alledaags gevoel, mijn beste Jasper, die jou noch de waardig is

moment

Jasper:

Momenten vliegen zo snel, mijn liefste

Emilie:

Ik vond wat Jasper zei mooi

Jasper:

Stil, Emily.

Jane's berisping betekent alleen maar dat ze graag had willen hebben

heb het zelf bedacht

Eduard:

Ga door met de toast, Jasper

Jasper:

Waar was ik, waar was ik, waar was ik?

Jane:

Hijgend in de diepten van je eigen verbeelding, mijn liefste

Jasper:

Dank je

Nu drink ik op degenen onder ons die, gelukkig verenigd

Versier onze familie en deel onze vreugde en pijn

Charles, mijn vriend, en ook Edward hebben een huwelijkse toezegging gedaan

Als laatste, mijn liefste, maar altijd de beste, mijn eigen geliefde Jane

Jane:

Charmant gezegd, mijn beste Jasper, als een kleinigheid pedant

Jasper:

Ik doe mijn best, mijn liefste, maar mijn best is duidelijk onwaardig

Harriet:

Oh, stop met sparren, jullie twee

Emilie:

Sparren?

Hoe zit het met hun uitdrukking?

Jasper:

Waar was ik, waar was ik?

Jane:

In opdracht, mijn liefde, zoals altijd

Jasper:

Harriet trouwde met een soldaat

Een man van aangename geboorte

Een man van adellijke waarde

En fijn getemperd staal

Klaar om te sterven voor het rijk

De zon mag nooit ondergaan

Op zijn beide dappere maar toch

dubbelzinnig ideaal

Dus nu, beste Charles, groet ik je

Die nooit ondergaande zon

Zal je gezegend noemen

Als verre inboorlingen je willen neerschieten

Je hebt in ieder geval gedaan

Jouw niveau het beste

Allemaal:

Harriet trouwde met een soldaat

Moge het leven helder voor hem zijn;

May is misschien geschikt voor hem

Voor altijd en voor altijd

Harriet trouwde met een soldaat

En in de huwelijksstrijd

Harriet trouwde met een soldaat

Ondanks zijn glorie in het veld

Hij zal moeten eren en gehoorzamen

En wees verslagen tot de dag des oordeels!

Harriet:

Oh, maar wat oneerlijk van jullie allemaal, ik ben zo zachtmoedig als een muis.

Charles regeert me met een

staaf van ijzer

Jane:

Beste Harriet, we groeten je strategie waardoor hij het gelooft

Jasper:

Nu komen we bij Emily, wiens vooruitgang gestaag is;

Nog maar twee korte jaren getrouwd en al drie dikke zonen

Emilie:

Je laat me blozen, Jasper.

We tellen de tweeling als één

Eduard:

Niettemin, mijn liefste, het zijn normale baby's, met elk een mond om te voeden

Jasper:

Emily trouwde met een dokter

Een sentimentele man

Een zachtaardige en zachtaardige man

Van wetenschappelijke geest

Zijn best doen voor de natie

Voor altijd plichtsgetrouw

Een echt mooie

Voorbeeld voor de rest van ons

Een uitdaging voor ons

De nobelste en de beste van ons gecombineerd

Eduard:

Ik accepteer je eerbetoon, Jasper, terwijl ik twijfel aan de volledige oprechtheid ervan,

maar de oppervlaktewaarde is warm genoeg.

Ik dank je, Jasper

Emily en Jane:

Edward

Harriet:

Het speelde een ander deuntje, ik herinner het me duidelijk, het speelde een ander deuntje

Richard:

Je moet er niet te veel van vragen

Harriet:

Het was een wals

Jane:

Ja, ja, natuurlijk was het een wals.

Weet je het niet meer, we hebben er jaren op gedanst

later op een bal, voordat we trouwden - het was dit - het was dit -

Harten en bloemen

Dromerige uren

Onder een blauwe lucht

Emilie:

Het is onthouden.

Oh, wat slim ervan

Richard:

Shh, Emily, dat was hun liefdeslied

Jane:

Twee dierbare harten die zo zoet kloppen op de melodie

'Neath de middernacht magie van de maan

Bloemblaadjes vallen

Liefdesvogels die zachtjes roepen

Het leven begint opnieuw

Wanneer Cupido's pijl onthult

Het geheim van de rozen

Harten en bloemen en jij

Jasper:

De man die die woorden schreef, had zeker een zoetekauw

Emilie:

Ik herinner me dat Annie dat deuntje zong toen ze de trap deed

Harriet:

Ik herinner me dat Nanny het zong toen ze Emily aan het baden was

Richard:

Ik herinner me dat vader het tussen zijn tanden neuriede toen hij me sloeg met een

pantoffel

Karel:

Een uitstekend voorbeeld van twee harten die op de melodie kloppen;

Jasper:

Een grove grap, Charles, terug naar de kazerne

Jane:

We vonden het inspirerend genoeg.

Hebben we dat niet, mijn liefste?

Jasper:

Olympian, het mooiste nummer ter wereld

Jan & Jasper:

Harten en bloemen

Vervlogen uren

Hoe de tijd is gevlogen

Jasper:

Je droeg witte camelia's in je haar

Jane:

Het enige wat je deed was mijn hand vasthouden en staren

Beide:

Hebben we veranderd

Laat onze voetstappen wankelen

Door de jaren heen die we kennen?

Als al onze dagen voorbij zijn, liefs

Er zal nog steeds maar één liefde zijn

Jij en jij alleen

Jasper:

Voor altijd, mijn hart

Jane:

Tot de dood ons scheidt

holen:

U hebt gebeld, meneer Jasper?

Jasper:

Ja, Burrows.

Wil je een beetje Madeira?

holen:

Ik zou vereerd moeten zijn, meneer Jasper

Jasper:

Hier

holen:

Altijd tot uw dienst

Jasper:

Dank je

holen:

Heb ik even uw toestemming?

Jasper:

Zeker, Burrows.

Wat is het?

holen:

De muziekdoos.

Er moet een deuntje zijn.

Een deuntje uit de jaren

die zijn afgelopen.

Sta me toe.

Ik drink op u allen, en op u, meneer en mevrouw.

Dit huis was blij toen er kinderen in zaten

Allemaal:

Laat de engelen je leiden

Wees goed en dapper en trouw

Laat de engelen je leiden

Oh doe!

Oh doe!

Oh doe!

Wijs elke gemene verleiding af

Vermijd elk kwaad lokaas

Houd je gesprek

Buitensporig puur

Goed kan worden beloond

Op een onbepaalde plaats

Wees altijd deugdzaam voor het geval dat