Девочки - Ночные грузчики

Дочки, битые отцами

Девочки, с дырами в душах

Почему так нравится мне

Обжигающая ваша стужа

Оттого ли, что сам я никчемный

Отец — бессердечный повеса

Оттого ли, что сам я девчонка

Битая отцом небесным

Оттого ли, что от нашего брата

Вам нужно совсем немного

Чуть тепла, как на рану ваты,

А у меня и есть его ровно столько

Оттого ли, что лучшие матери

Вырастают из вас, если сумеется

Полюбить кого-то из мальчиков

Не убить во чреве младенца

Приходите ко мне сестрички

Моим телом остывающим греться

Пусть льдинки слез с ваших ресничек

Тая капают мне миром на сердце

Ладно я, больной стареющий мальчик,

Но ведь ты такая юная, так хорошо пахнешь

Размазываю помаду шершавыми пальцами

В туалете на лицо ей кончаю и плачу

И в каждом новом городе это повторяется

Вспоминаю жену, как прочитанную сказку

Мои голые бабы — это полоса препятствий

Бегу и прыгаю, цепляясь свисающими яйцами

Оказавшись на сцене, я не помню их внешности

Они для меня все смешались воедино

Под светом софитов — я главная блядина

Продаю истории собственного бешенства

Остатки моей личности в гостиницах и клубах

Передаю букет алехина из памяти стирая

Себя ее отпечатки, как утраченный рай

И отсутствие любви и бесполезные губы

Это все что я предлагаю

Это все что я предлагаю — свою грубость

Хлебнуть из бутылки, на минутку забыться

Отсутствие любви и бесполезные губы

Мясная прививка, как хладнокровное убийство

Не упади, говоришь ты игриво

Попробуй выдержать мой бешеный ритм

Я улыбаюсь, время — наша могила

И не подаю вида, что давно разбит

Девушкам не нравятся такие простофили,

А я презираю тех, кто любит меня

И вот мы на полу, в съемной квартире

Пьяные дети посреди судного дня

Звездная карта родинок любимой

Мелькает перед тем, как закрываю глаза

Больше я ее никогда не увижу,

Но за это не раз смогу себя наказать

Я жених метели, что душит камень

Города плывущего, над холодной рекой

Я пришел раньше, чем меня нагадали

Мне все равно с кем остаться, могу и с тобой

Твоя грудь не греет и губы льют красное

Наверное, это просто отсвет гирлянды

Наши руки — петля, куда по приказу

Прыгает сердце, а пружины лязгают

Dochters geslagen door vaders

Meisjes met gaten in hun ziel

Waarom vind ik het zo leuk

Je verkoudheid verbranden

Is het omdat ik zelf waardeloos ben?

Vader is een harteloze hark

Is het omdat ik zelf een meisje ben?

Geslagen door de hemelse vader

Is het vanwege onze broer?

Je hebt maar een klein beetje nodig

Een beetje warmte, zoals op een katoenen wond,

En ik heb precies zoveel

Is het omdat de beste moeders

Groei uit je als ze kunnen

verliefd op een van de jongens

Dood een baby niet in de baarmoeder

Kom naar mij zusters

Terwijl mijn lichaam afkoelt om te koesteren

Laat het ijs van tranen van je wimpers

Taya druipt vrede op mijn hart

Oké, ik ben een ziek ouder wordende jongen,

Maar je bent zo jong, je ruikt zo lekker

Ik smeer lippenstift met ruwe vingers

In het toilet op haar gezicht kom ik klaar en huil

En in elke nieuwe stad herhaalt zich dit

Ik herinner me mijn vrouw als een sprookje dat ik las

Mijn naakte vrouwen zijn een hindernisbaan

Ik ren en spring, klamp me vast aan hangende eieren

Eenmaal op het podium herinner ik me hun uiterlijk niet meer

Ze zijn voor mij allemaal door elkaar gemixt.

In de schijnwerpers - ik ben de belangrijkste hoer

Verhalen van mijn eigen hondsdolheid verkopen

Overblijfselen van mijn persoonlijkheid in hotels en clubs

Ik geef het boeket van Alekhine uit het geheugen wissen

Ikzelf haar prints als een verloren paradijs

En gebrek aan liefde en nutteloze lippen

Dat is alles wat ik bied

Dat is alles wat ik bied - mijn onbeschoftheid

Nip aan een fles, vergeet het even

Gebrek aan liefde en nutteloze lippen

Vleesinenting is als koelbloedige moord

Val niet, zeg je speels

Probeer mijn hectische ritme bij te houden

Ik lach, tijd is ons graf

En ik doe niet alsof ik al heel lang gebroken ben

Meisjes houden niet van zulke dupes

En ik veracht degenen die van me houden

En hier zijn we dan op de vloer, in een gehuurd appartement

Dronken kinderen midden in de dag des oordeels

Sterrenkaart van geliefde mollen

Knippert voordat ik mijn ogen sluit

Ik zal haar nooit meer zien,

Maar hiervoor kan ik mezelf meer dan eens straffen

Ik ben de bruidegom van de sneeuwstorm die de steen verstikt

Drijvende steden, boven de koude rivier

Ik kwam voordat mij werd verteld

Het kan me niet schelen bij wie ik blijf, ik kan bij jou blijven

Je borst is niet warm en je lippen stromen rood

Het is waarschijnlijk gewoon een weerspiegeling van een slinger

Onze handen zijn een lus, waar op bestelling

Het hart springt, en de veren rinkelen