Пой же, пой - Александр Новиков

Пой же, пой.

На проклятой гитаре

Мой последний, единственный друг.

Захлебнуться бы в этом угаре,

Пальцы пляшут твои в полукруг.

Я не знал, что любовь — зараза,

Я не знал, что любовь — чума.

Подошла и прищуренным глазом

Хулигана свела с ума.

Пой, мой друг.

Навевай мне снова

Нашу прежнюю буйную рань.

Пусть целует она другова,

Молодая, красивая дрянь.

Не гляди на ее запястья

И с плечей ее льющийся шелк.

Я искал в этой женщине счастья,

А нечаянно гибель нашел.

Ах, постой.

Я ее не ругаю.

Ах, постой.

Я ее не кляну.

Дай тебе про себя я сыграю

Под басовую эту струну.

Льется дней моих розовый купол.

В сердце снов золотых сума.

Много девушек я перещупал,

Много женщин в углу прижимал.

Да!

есть горькая правда земли,

Подсмотрел я ребяческим оком:

Лижут в очередь кобели

Истекающую суку соком.

Так чего ж мне ее ревновать.

Так чего ж мне болеть такому.

Наша жизнь — простыня да кровать.

Наша жизнь — поцелуй да в омут.

Пой же, пой!

В роковом размахе

Этих рук роковая беда.

Только знаешь, пошли они на хер…

Не умру я, мой друг, никогда

Zing zing.

Op de verdomde gitaar

Mijn laatste, enige vriend.

Zou stikken in deze dampen,

Je vingers dansen in een halve cirkel.

Ik wist niet dat liefde een infectie is,

Ik wist niet dat liefde een plaag is.

Benaderd met samengeknepen ogen

De pestkop werd gek gemaakt.

Zing, mijn vriend.

bel me opnieuw

Onze voormalige gewelddadige vroeg.

Laat haar elkaar kussen

Jonge, mooie klootzak.

Kijk niet naar haar polsen

En vloeiende zijde van haar schouders.

Ik was op zoek naar geluk in deze vrouw,

En per ongeluk de dood gevonden.

Ach, wacht.

Ik scheld haar niet uit.

Ach, wacht.

Ik vervloek haar niet.

Laat me over mezelf spelen

Onder deze bassnaar.

De dagen van mijn roze koepel stromen.

In het hart van dromen van gouden sommen.

Ik heb veel meisjes aangeraakt

Hij drukte veel vrouwen in de hoek.

Ja!

daar is de bittere waarheid van de aarde,

Ik gluurde met een kinderachtig oog:

Mannetjes likken in de rij

Teef druipend sap

Dus waarom zou ik jaloers op haar zijn.

Dus waarom zou ik zo pijn doen.

Ons leven is een laken en een bed.

Ons leven is een kus en een draaikolk.

Zing zing!

Op een fatale schaal

Deze handen zijn een noodlottig ongeluk.

Weet je, ze gingen naar de hel...

Ik zal niet sterven, mijn vriend, nooit