Горнолыжная - Юрий Визбор

А кто там в сером свитере

И в шапочке такой

Подобно искусителю

Нам знак дает рукой?

А взмах руки со склона,

Со склона, со склона,

Как будто бы с балкона

Испанского дворца.

А горы, как сеньеры,

Сеньеры, сеньеры,

Глядят на нас с укором,

Судачат без конца.

А кто там в красной курточке

Собой не дорожит?

Рисует, словно шуточки,

На склонах виражи.

А взмах руки со склона,

Со склона, со склона,

Как будто бы с балкона

Испанского дворца.

А горы, как сеньеры,

Сеньеры, сеньеры,

Глядят на нас с укором,

Судачат без конца.

Лечу по краю тени я,

По краю синих льдов,

Через переплетение

Сверкающих следов.

А взмах руки со склона,

Со склона, со склона,

Как будто бы с балкона

Испанского дворца.

А горы, как сеньеры,

Сеньеры, сеньеры,

Глядят на нас с укором,

Судачат без конца.

Найду себе другую жизнь

У северной воды —

Там не такие виражи

Откалывают льды.

А взмах руки со склона,

Со склона, со склона,

Как будто бы с балкона

Испанского дворца.

А горы, как сеньеры,

Сеньеры, сеньеры,

Глядят на нас с укором,

Судачат без конца.

En wie zit daar in de grijze trui

En in zo'n hoed

Als een verleider

Geeft hij ons een teken?

Een handgebaar vanaf de helling,

Vanaf de helling, vanaf de helling

Als vanaf een balkon

Spaans paleis.

En de bergen, als seigneurs,

Senioren, senioren,

Ze kijken ons verwijtend aan,

Ze maken eindeloos ruzie.

En wie is daar in het rode jasje

Waardeer je jezelf niet?

Tekent als grappen

Draait op de hellingen.

Een handgebaar vanaf de helling,

Vanaf de helling, vanaf de helling

Als vanaf een balkon

Spaans paleis.

En de bergen, als seigneurs,

Senioren, senioren,

Ze kijken ons verwijtend aan,

Ze maken eindeloos ruzie.

Ik vlieg langs de rand van de schaduw,

Op de rand van blauw ijs

Door het weefsel

Glinsterende voetafdrukken.

Een handgebaar vanaf de helling,

Vanaf de helling, vanaf de helling

Als vanaf een balkon

Spaans paleis.

En de bergen, als seigneurs,

Senioren, senioren,

Ze kijken ons verwijtend aan,

Ze maken eindeloos ruzie.

Vind mezelf een ander leven

Aan het noordelijke water -

Er zijn niet zulke bochten

Het breken van ijs.

Een handgebaar vanaf de helling,

Vanaf de helling, vanaf de helling

Als vanaf een balkon

Spaans paleis.

En de bergen, als seigneurs,

Senioren, senioren,

Ze kijken ons verwijtend aan,

Ze maken eindeloos ruzie.