Я Гляжу Сквозь Тебя - Юрий Визбор

Я гляжу сквозь тебя тебя,

Вижу синие горы,

Сквозь глаза, сквозь глаза —

На пространство земли,

Где летят журавли,

Где лежат командоры,

Где боками стучат

О причал корабли.

Гребни каменных гор

Машут сорванным снегом,

В мачтах молний встает,

Как дредноут, гроза.

И плывут облака

По глазам, как по небу,

И стекает луны золотая слеза.

Я иду сквозь тайгу

По весне белокрылой,

По колено в воде,

По разливам бреду…

Я иду сквозь тебя,

Пока есть мои силы,

Даже если уже никуда не иду.

ik kijk door je heen

Ik zie blauwe bergen

Door de ogen, door de ogen

Naar de ruimte van de aarde,

Waar de kranen vliegen

Waar zijn de commandanten?

Waar de zijkanten kloppen

Over de ligplaats van de schepen.

Ruggen van stenen bergen

Wuivende geplukte sneeuw

Hij stijgt op in masten van bliksem,

Als een angsthaas, een onweersbui.

En de wolken drijven

In de ogen, zoals in de lucht,

En de gouden traan van de maan stroomt naar beneden.

Ik ga door de taiga

In het voorjaar witvleugelig,

kniediep in het water,

Uitzinnig van morsen...

ik ga door je heen

Zolang er mijn kracht is,

Ook als ik nergens heen ga.