Москва Святая - Юрий Визбор

О, Москва, Москва святая, в переулочках глухих

Тополиный пух летает вдоль умытых мостовых.

Может есть красивей страны, может лучше есть житье,

Я настаивать не стану, видно каждому свое.

Я бродил по Заполярью, спал в сугробах, жил во льду,

Забредал в такие дали, что казалось — пропаду,

На высоких перевалах, в непутевом том краю

Ты мне руку подавала, руку верную свою.

О, Москва, Москва святая, я встречал тебя везде:

В синих просеках Алтая и в далекой Кулунде.

Ты не просто город где-то, ты видна в любой ночи,

Развезли тебя по свету, словно песню, москвичи.

Oh, Moskou, heilig Moskou, in de dove steegjes

Populierpluis vliegt langs de gewassen trottoirs.

Misschien zijn er mooiere landen, misschien is het leven beter,

Ik zal er niet op aandringen, ieder zijn ding.

Ik zwierf rond het noordpoolgebied, sliep in sneeuwbanken, leefde in ijs,

Ik zwierf in zulke afstanden dat het leek alsof ik zou verdwijnen,

Op hoge passen, in dat ongelukkige land

Je gaf me je hand, je trouwe hand.

Oh, Moskou, heilig Moskou, ik heb je overal ontmoet:

In de blauwe open plekken van Altai en in het verre Kulunda.

Je bent niet zomaar ergens een stad, je bent elke nacht zichtbaar,

Moskovieten droegen je als een lied over de wereld.