Базука - Юрий Визбор

В полуночном луче

С базукой на плече

Иду я посреди болот,

А в городе Перми,

За сорок восемь миль,

Меня моя красотка ждет.

Ах, как у ней тепло,

И тихо, и светло,

И харча всякого полно,

А нам до рубежа,

Как говорит сержант,

Еще метелиться всю ночь!

В лунищах вся земля,

И в синих журавлях,

И в черных зеркалах озер,

И в атомных судах,

И в танковых следах,

И в дырочках от лисьих нор.

Я на святую Русь

Базукой обопрусь,

По планке выверю прицел…

Вот это красота —

Поджег один я танк,

Ничуть не изменясь в лице.

Но где-то, черт возьми,

За десять тысяч миль,

Другой солдат, в других местах

В полуночном луче

С базукой на плече

Шагает поджигать свой танк.

In de middernachtstraal

Met een bazooka op mijn schouder

Ik loop in het midden van de moerassen,

En in de stad Perm,

Achtenveertig mijl afstand

Mijn schoonheid wacht op mij.

Oh, wat is ze warm,

En stil en licht

En er is veel eten,

En we zijn bij de grens,

Zoals de sergeant zegt

Nog de hele nacht sneeuw!

De hele aarde is in manen,

En in blauwe kraanvogels,

En in de zwarte spiegels van de meren,

En in atoomrechtbanken,

En in tanksporen,

En in gaten van vossenholen.

Ik ga naar het heilige Rusland

Ik leun op de bazooka

Ik zal het zicht uitlijnen volgens de balk ...

Hier is de schoonheid

Ik heb een tank in brand gestoken,

Helemaal niet veranderen in het gezicht.

Maar ergens, verdomme

Voor tienduizend mijl

Een andere soldaat, op andere plaatsen

In de middernachtstraal

Met een bazooka op mijn schouder

Stappen om zijn tank in brand te steken.