На Плато Расвумчорр - Юрий Визбор

На плато Расвумчорр…

(Ю.Визбор)

На плато Расвумчорр не приходит весна,

Не плато Расвумчорр все снега да снега,

Все зима да зима, все ветров кутерьма,

Восемнадцать ребят, три недели пурга.

Мы сидим за столом, курим крепкий табак.

Через час вылезать нам на крышу Хибин

И ломиться сквозь вой, продираться сквозь мрак,

Головой упираясь в проклятье пурги.

А пока мы сидим за дощатым столом,

Курит старший механик столичный «Дукат»,

Привезенный сюда сквозь жестокий циклон

В двух карманах московского пиджака.

Он сидит и грустит неизвестно о чем,

Мой милейший механик, начальник дорог.

Через час ему биться с плато Расвумчорр,

По дороге идя впереди тракторов.

Потому что дорога несчастий полна

И бульдозеру нужно мужское плечо,

Потому что сюда не приходит весна —

На затылок Хибин, на плато Расвумчорр.

По сегодняшний день, по сегодняшний час

Мы как черти здоровы, есть харч и табак,

Мы еще не устали друзей выручать,

Мы еще не привыкли сидеть на бобах.

Нас идет восемнадцать здоровых мужчин,

Забинтованных снегом, потертых судьбой, —

Восемнадцать разлук, восемнадцать кручин,

Восемнадцать надежд на рассвет голубой.

Что вам снится, девчата, в неведомых снах?

Если снег и разлука, то это не сон…

На плато Расвумчорр не приходит весна —

Мы идем через вьюгу, надежду несем.

Op het Rasvumchorr-plateau…

(Yu. Vizbor)

De lente komt niet naar het Rasvumchorr-plateau,

Niet het Rasvumchorr-plateau, alle sneeuw en sneeuw,

De hele winter ja winter, alle winden zijn een puinhoop,

Achttien jongens, drie weken sneeuwstorm.

We zitten aan tafel en roken sterke tabak.

Over een uur klimmen we op het dak van de Khibiny

En doorbreek het gehuil, waad door de duisternis,

Hoofd rustend op de vloek van de sneeuwstorm.

En terwijl we aan de houten tafel zitten,

Rookt senior monteur metropoliet "Dukat",

Hierheen gebracht door een wrede cycloon

In twee zakken van een Moskou-jas.

Hij zit en is verdrietig, want niemand weet wat,

Mijn beste monteur, hoofd van de wegen.

Over een uur zal hij vechten met het Rasvumchorr-plateau,

Voor de tractoren op de weg uitlopen.

Omdat de weg van het ongeluk vol is

En de bulldozer heeft de schouder van een man nodig

Omdat de lente hier niet komt -

Naar de achterkant van de Khibiny, op het Rasvumchorr-plateau.

Tot op de dag van vandaag, tot op de dag van vandaag

We zijn gezond als de hel, we hebben rups en tabak,

We zijn het nog niet zat om vrienden te helpen,

We zijn nog niet gewend om op bonen te zitten.

Wij zijn achttien gezonde mannen,

Verbonden met sneeuw, gedragen door het lot, -

Achttien scheidingen, achttien kwellingen,

Achttien hoop voor de blauwe dageraad.

Wat dromen jullie, meisjes, in onbekende dromen?

Als sneeuw en scheiding, dan is dit geen droom ...

De lente komt niet naar het Rasvumchorr-plateau -

We gaan door een sneeuwstorm, we brengen hoop.