Ах, за что?.. - Анатолий Полотно

Я б не пил, не курил, на работу ходил,

Не смотрел больше бы на кудряшки.

Жил бы жил, не тужил, хороводы кружил,

Не остался б тогда у Любашки.

Свою жизнь загубил, потому и запил,

Приворотами околдовала.

Охмурила и зацеловала,

В кандалы ноженьки заковала.

Ах, за что же ты мне повстречалась?

Нежной, ласковой быть обещалась.

А теперь, когда чары разбились,

Обещанья, как дым, испарились.

Видно, только для глаз эти женщины — рай,

Для души они — ад, преисподня.

Я и слова такого не знал, наливай,

Ну, а что получилось сегодня?

Я бы бросился вниз головой из окна,

Жаль, что первый этаж, без балкона.

Вот уйду, будешь ныть в три ручья:

«На кого ты покинул меня?!»

Ах, за что же ты мне повстречалась?

Нежной, ласковой быть обещалась.

А теперь, когда чары разбились,

Обещанья, как дым, испарились.

Даже галстуки я перестал надевать —

Сразу свадьба мерещится очень.

Кто придумал невестам цветы раздавать,

Лучше б сразу же каждой — веночек.

Я еще улыбался тогда во весь рот,

Так остался с открытым на снимке.

Где бы шапку стянуть, невидимку,

И на босые ноги ботинки.

Ах, за что же ты мне повстречалась?

Нежной, ласковой быть обещалась.

А теперь, когда чары разбились,

Обещанья, как дым, испарились.

Я б не пил, не курил, на работу ходил,

Не смотрел больше бы на кудряшки.

Жил бы жил, не тужил, хороводы кружил,

Не остался б тогда у Любашки.

Свою жизнь загубил, потому и запил,

Приворотами околдовала.

Охмурила и зацеловала,

В кандалы ноженьки заковала.

Ах, за что же ты мне повстречалась?

Нежной, ласковой быть обещалась.

А теперь, когда чары разбились,

Обещанья, как дым, испарились.

Ах, за что же ты мне повстречалась?

Нежной, ласковой быть обещалась.

А теперь, когда чары разбились,

Обещанья, как дым, испарились.

А теперь, когда чары разбились,

Обещанья, как дым, испарились.

Ik zou niet drinken, ik zou niet roken, ik zou gaan werken,

Zou niet meer naar krullen kijken.

Ik zou leven, ik zou niet treuren, ik zou rond dansen cirkelen,

Ik zou dan niet bij Lyubashka zijn gebleven.

Hij heeft zijn leven verpest, daarom dronk hij,

Betoverd met liefdesspreuken.

Ze fronste en kuste

Ze zette haar schaar in boeien.

Ah, waarom heb je me ontmoet?

Zacht, aanhankelijk om beloofd te worden.

En nu de betovering is verbroken,

Beloften verdwenen als rook.

Het is te zien dat deze vrouwen alleen de hemel zijn voor de ogen,

Voor de ziel zijn ze de hel, de onderwereld.

Ik kende zo'n woord niet eens, giet het,

Nou, wat is er vandaag gebeurd?

Ik zou mezelf voorover uit het raam hebben gegooid,

Jammer dat er op de eerste verdieping geen balkon is.

Hier ga ik, je zult zeuren in drie stromen:

"Voor wie heb je me verlaten?!"

Ah, waarom heb je me ontmoet?

Zacht, aanhankelijk om beloofd te worden.

En nu de betovering is verbroken,

Beloften verdwenen als rook.

Ik stopte zelfs met het dragen van stropdassen -

Meteen stelt de bruiloft veel voor.

Wie kwam op het idee om bloemen uit te delen aan bruiden,

Het zou beter zijn als ze allemaal meteen - een krans.

Ik lachte toen nog met heel mijn mond,

Dus bleef hij met de open op de foto.

Waar de hoed af te zetten, onzichtbaar,

En schoenen op blote voeten.

Ah, waarom heb je me ontmoet?

Zacht, aanhankelijk om beloofd te worden.

En nu de betovering is verbroken,

Beloften verdwenen als rook.

Ik zou niet drinken, ik zou niet roken, ik zou gaan werken,

Zou niet meer naar krullen kijken.

Ik zou leven, ik zou niet treuren, ik zou rond dansen cirkelen,

Ik zou dan niet bij Lyubashka zijn gebleven.

Hij heeft zijn leven verpest, daarom dronk hij,

Betoverd met liefdesspreuken.

Ze fronste en kuste

Ze zette haar schaar in boeien.

Ah, waarom heb je me ontmoet?

Zacht, aanhankelijk om beloofd te worden.

En nu de betovering is verbroken,

Beloften verdwenen als rook.

Ah, waarom heb je me ontmoet?

Zacht, aanhankelijk om beloofd te worden.

En nu de betovering is verbroken,

Beloften verdwenen als rook.

En nu de betovering is verbroken,

Beloften verdwenen als rook.