Поцелу меня, удача! (караоке) - Анатолий Полотно, Федя Карманов

Судьба моя сударочка

Нежданно и не прошено

Дарила мне подарочки,

Плохие и хорошие.

Далёк я от невинности,

Не плакался не жалился.

А если по взаимности,

То я всегда пожалуйста.

Припев.

Поцелуй меня, удача!

А захочешь, обними!

Ну, а нет, так не заплачу —

Кого хочешь выбери.

2 раза

Всяк за себя даёт ответ,

Молва потом проложит след,

И где-то спрятан объектив,

Раз фото есть и негатив.

Я отношусь по разному

К собратьям, да по разуму.

Бывало и поддашь кому,

Но чащепо хорошему.

Припев.

Душа за братство борется,

А ум за деньги мается.

Когда же всё устроится?

Когда же всё направится?

Кому судьба молить и ждать,

Кому повелевать и брать.

Да все хотят наоборот —

Источник счастья сам народ.

Припев

Het lot is mijn schat

Onverwacht en niet gevraagd

Gaf me cadeaus

Slecht en goed.

Ik ben verre van onschuld

Huilde niet, klaagde niet.

En als, door wederkerigheid,

Dan doe ik het altijd graag.

Refrein.

Kus me veel geluk!

En als je wilt, knuffel!

Nou, nee, ik zal niet huilen -

Voor wie wil je kiezen.

2 keer

Iedereen geeft voor zichzelf een antwoord

Het gerucht zal dan het pad effenen,

En ergens is de lens verborgen,

Aangezien er een foto en een negatief is.

Ik behandel anders

Voor mijn broers, ja, volgens de rede.

Het is gebeurd en je geeft toe aan iemand,

Maar vooral goed.

Refrein.

De ziel vecht voor broederschap,

En de geest zwoegt voor geld.

Wanneer is alles geregeld?

Wanneer gaat alles?

Wiens lot het is om te bidden en te wachten,

Wie te bevelen en te nemen.

Ja, iedereen wil het tegenovergestelde -

De bron van geluk zijn de mensen zelf.

Refrein