Про дома... - Адаптация

Я спою вам песенку, а про что — не знаю сам

Может быть, про весело, или про смешно

Иль про девку-дурочку, что влюбилась в пидора

Сирота казанская мёрзнет на ветру.

Дело было в Питере, там всегда случаются

Чудные истории, прямо как в кино

До сих пор не верится, лишь душа калечится

Напевая гиблую песенку свою.

Я не буду пичкать вас приторной поэзией

Не дождётесь вежливых и красивых слов

Догоревшим солнышком вниз на землю ёбнулся

Человек по имени Саня Башлачёв.

Я хотел спеть песенку, а про что — не знал и сам

Я хотел за волосы, вышло за глаза

Выходя на улицу, обрати внимание,

Как съедают белый снег чёрные дома…

Как съедают белый снег, чёрные дома…

Как съедают белый снег, чёрные дома…

Ik zal een liedje voor je zingen, maar ik weet niet waarvan

Misschien over plezier, of over grappig

Of over een dwaas die verliefd werd op een flikker

De Kazan-wees bevriest in de wind.

Het was in St. Petersburg, er gebeurt altijd

Prachtige verhalen, net als in de film

Ik kan het nog steeds niet geloven, alleen de ziel is kreupel

Zingt zijn dode lied.

Ik zal je niet volstoppen met poëtische poëzie

Wacht niet op beleefde en mooie woorden

Uitgebrande zon tot op de grond geneukt

Een man genaamd Sanya Bashlachev.

Ik wilde een liedje zingen, maar ik wist niet eens waarvan

Ik wilde bij het haar, het kwam eruit bij de ogen

Ga de straat op, let op

Hoe zwarte huizen witte sneeuw eten...

Hoe ze witte sneeuw, zwarte huizen eten...

Hoe ze witte sneeuw, zwarte huizen eten...