Lorelei - Noël Coward

Lorelei, Lorelei

Call to sailors drifting by

Who-o-o-o, who-o-o, come hither

While they’re sailing a voice is wailing a beckoning tune

No use praying they’ll all be paying a reckoning soon under the moon

Lorelei, Lorelei

Still the voices fade and die

Smiling with glee, into the sea they slither

Down in the depths profound

Where passionate joys are drowned

There lie the lovers wooed by the Loreli

All that is past, and now at last everything’s altered and changed-about

Progress goes on, glamour has gone from where the schooners once ranged-about

Speed and power, hour by hour liners tower high

Onward churning, never turning for a yearning cry

Coal dust to grime

No one has time

For any simple romance at all

Beckoned and coo

Till they are blue

Mermaids have got no damned chance at all

Lorelei, Lorelei, sit around and weep and cry

Days are too long, everything’s wrong completely

All the sirens in these environs are sorry they spoke

Coaling steamers are belching streamers of horrible smoke making them choke

Lorelei, Lorelei sadly sigh and wonder why

Every new ship gives them the slip so easily

What could be more obscene

Than vamping a sad marine

It is a languid let alone Lorelei

Lorelei, Lorelei

Oproep aan voorbijvarende zeilers

Who-o-o-o, who-o-o, kom hier

Terwijl ze varen, jammert een stem een ​​wenkend deuntje

Het heeft geen zin om te bidden dat ze binnenkort allemaal een afrekening zullen betalen onder de maan

Lorelei, Lorelei

Nog steeds vervagen de stemmen en sterven ze

Glimlachend van blijdschap, glijden ze de zee in

Diep in de diepte

Waar hartstochtelijke vreugden verdrinken

Daar liggen de geliefden uitgelokt door de Loreli

Dat is allemaal voorbij, en nu is eindelijk alles veranderd en veranderd

De vooruitgang gaat door, de glamour is verdwenen van waar de schoeners ooit rondliepen

Snelheid en kracht, uur na uur liners torenhoog

Voorwaarts karnen, nooit draaien voor een smachtende kreet

Steenkoolstof tot vuil

Niemand heeft tijd

Voor elke simpele romance

Wenkte en koesterde

Tot ze blauw zijn

Zeemeerminnen hebben helemaal geen kans

Lorelei, Lorelei, ga zitten en huil en huil

De dagen zijn te lang, alles klopt helemaal niet

Alle sirenes in deze omgeving vinden het jammer dat ze spraken

Kolenstoomboten boeren slierten vreselijke rook waardoor ze stikken

Lorelei, Lorelei zucht helaas en vraag me af waarom

Elk nieuw schip geeft ze zo gemakkelijk de slip

Wat is er nog obscener?

Dan een trieste marinier te vampieren

Het is een lome, laat staan ​​Lorelei