Sommertanz vorbei - Wort-Ton, Seelennacht

Kälte wirbelt im Gehirn

Ein Orkan deines erfrierenden Atems

Der Regen spült den letzten Sommerstaub

von lieblosen Fenstern

Und immer vor dem Spätherbst

Ist die Stadt dort, wo die Lichter früher brennen

Das Brachland hinter den Dünen

Kennt nicht die Geschichte dieses Sommers

Die Melodie des Herbstwindes verliert sich

Im Wirbel durch karg-kahles Geäst

Und auf nassen Wegen fehlt eine Spur neben meiner

Der Sommer ist endgültig vorbei

Vorbei ist der Sommertanz

Vorbei sind zwei Spuren im Sand

Vorbei ist die Illusion

Nur noch schwarz im Seelenland

Wehmut

Am Ende der Täuschung

Gehe ich durch schwere Nebel

Im Innern und im Außen

Nein, wir hassen uns nicht

Da wir uns nie geliebt haben

Und wieder und immer wieder

Lese ich die Gedichte dieses Sommers

Ich lese Strohfeuerpoesie

Koude wervelingen in de hersenen

Een orkaan van je ijskoude adem

De regen spoelt het laatste stof van de zomer weg

van liefdeloze ramen

En altijd voor de late herfst

Is de stad waar de lichten brandden?

De woestenij achter de duinen

Kent het verhaal van deze zomer niet

De melodie van de herfstwind is verloren

In een werveling door kale, kale takken

En op natte paden ontbreekt een baan naast de mijne

De zomer is eindelijk voorbij

De zomerdans is voorbij

Voorbij zijn twee voetafdrukken in het zand

Weg is de illusie

Alleen zwart in het zielenland

melancholie

Aan het einde van de misleiding

Ik loop door dikke mist

Binnenkant en buitenkant

Nee, we haten elkaar niet

Omdat we nooit van elkaar hebben gehouden

En opnieuw en opnieuw

Ik las de gedichten van deze zomer

Ik las flash in the pan poëzie