Я не забуду тебя - Владимир Кузьмин

Я не прошу судьбу вернуть тебя ко мне

Я знаю, счастье не приходит дважды

Плыву по ветру, но река моя в огне,

А я всего лишь парусник бумажный

В поту холодном просыпаюсь, боль в груди

Мне не даёт забыть прощальные объятья

Последний крик любви, последнее прости

И тело нежное твоё под летним платьем

Я не забуду тебя никогда

Твою любовь, твою печаль, улыбки, слёзы,

А за окном всё так же стонут провода

И поезд мчит меня в сибирские морозы

Вино допито, свет погас, но дом чужой

Чужая жизнь, чужая женщина разбудит,

Но боль потери не расстанется со мной

Пока истерзанное сердце биться будет

Пускай тепло твоё останется с тобой,

А мне мой лёд несбыточных желаний

Я стал одним из всех, сольюсь теперь с толпой

И поплыву в потоке разочарований

Ik vraag het lot niet om je bij mij terug te brengen

Ik weet dat geluk niet twee keer komt

Ik zeil op de wind, maar mijn rivier staat in brand,

En ik ben maar een papieren zeilboot

Ik word wakker in het koude zweet, pijn op de borst

Laat me de afscheidsknuffels niet vergeten

Laatste kreet van liefde, laatste vergeving

En je tedere lijf onder een zomerjurkje

ik zal je nooit vergeten

Je liefde, je verdriet, glimlach, tranen,

En buiten het raam kreunen de draden nog steeds

En de trein haast me de Siberische vorst in

De wijn is op, het licht is uit, maar het huis is van iemand anders

Het leven van iemand anders, de vrouw van iemand anders zal je wakker maken,

Maar de pijn van het verlies zal me niet scheiden

Terwijl het gekwelde hart zal kloppen

Laat je warmte bij je blijven

En mijn ijs van onvervulde verlangens

Ik werd een van allen, nu zal ik samensmelten met de menigte

En ik zal zwemmen in de stroom van teleurstellingen