Грустный оптимист - Владимир Кузьмин

Я с мечтами жил легко,

Я улетал в свои мира,

Почему так далеко

Ушло вчера, ушло вчера.

Сколько лет и сколько зим

Прошло с тех пор, прошло с тех пор?

Дни сгорали, как бензин,

Устал мотор, устал мотор.

Но иногда я всё ещё там,

Ближе к мечтам, наивен и чист,

Почти такой же грустный оптимист.

Проигрыш.

Я не думал о годах,

О вечности, о вечности.

Ни осталось ни следа

В моей душе беспечности.

Я не каялся в грехе,

Побыть собой, побыть собой.

По бурлящей плыл реке,

Искал покой, искал покой.

Что я нашел, радость и боль,

Грусть и любовь, восторг и обман,

Мечты смеялись и прятались в туман.

Проигрыш.

Мне уже не быть таким,

Как в те года, как в те года.

И не стану молодым

Я никогда, я никогда.

Но иногда я всё ещё там,

Ближе к мечтам, наивен и чист,

Почти такой же грустный оптимист.

Ik leefde gemakkelijk met dromen,

Ik vloog naar mijn werelden,

Waarom zo ver

Gisteren weg, gisteren weg

Hoeveel jaar en hoeveel winters?

Is het sindsdien geweest, is het sindsdien geweest?

Dagen verbrand als benzine

De motor is moe, de motor is moe.

Maar soms ben ik er nog

Dichter bij dromen, naïef en puur,

Bijna dezelfde trieste optimist.

Verliezen.

Ik dacht niet aan de jaren

Over de eeuwigheid, over de eeuwigheid.

Geen spoor meer over

Er is onzorgvuldigheid in mijn ziel.

Ik had geen berouw van zonde,

Wees jezelf, wees jezelf.

Drijfde langs de ziedende rivier,

Op zoek naar vrede, op zoek naar vrede

Wat ik vond, vreugde en pijn,

Verdriet en liefde, verrukking en bedrog,

Dromen lachten en verstopten zich in de mist.

Verliezen.

Ik kan niet langer zo zijn

Zoals in die jaren, zoals in die jaren.

En ik zal niet jong zijn

Ik nooit, ik nooit.

Maar soms ben ik er nog

Dichter bij dromen, naïef en puur,

Bijna dezelfde trieste optimist.